Şirin İş Dünyasını Nasıl Karıştırdım

BABAMIN İŞİ ÇOK ZOR

Yaşasın tatile giriyoruz. Ben de her normal kız gibi ödev yapmadan, erken kalkmadan, erken yatmadan geçecek, tam on beş günlük, aklımın alamadığı kadar güzel olması gereken tatil konusunda mutluluk belirtileri gösteriyorum. Ama annem çalıştığı için benim on beş günlük tatilim konusunda biraz dertli. Çünkü tatilde birinin benimle ilgilenmesi gerekiyor. Ben bebek değilim ama evde yapayalnız oturmaktan da hoşlanmıyorum. Bu yüzden babaannem ve dedem bize gelecek. Ama haftanın ilk iki günü işleri olduğu için gelemiyorlar. Kısacası pazartesi ve salı günlerini başka bir yerlerde geçirmek zorundayım. Ben de aklımdan işe gitme planları yaptım. Çoktandır annemle babamın iş yerlerini merak ediyorum. Bu iki günü oralarda geçirsem hiç de fena olmaz. Ama bu fikrimi onlara bir anda söylemeyi düşünmüyorum. Aniden söylediğim şeyleri kaldıramıyorlar. Kaldıramayınca da kafaları karışıp "Hayır!" deyiveriyolar. Bu durumda onları konuya ısındırmam, sonra da teklifimi yapmam lazım. Akıllı bir kız hep böyle davranır. İlk önce durum değerlendirmesi yaptım. Hangisinin işine gitmeyi teklif etmek daha kolay olur diye... Evet, gözlemlerim sonucunda babamın işinin çok zor olduğuna karar verdim. Bu karara varabilmek için çok ayrıntılı incemeler yapmam gerekmedi çünkü her şey apaçık ortadaydı. Benim babam mühendis. Bir fabrikanın planlama bölümünde çalıştığını söylüyor. "Planlamacılar ne iş yapar?" diye araştırdım. Bütün işlerinin plan yapmak olduğunu öğrendim. Hayal edin bir kere: Bütün işiniz plan yapmak ama sizin planladıklarınızı başkaları yapıyor. Ne kıyak iş! Babamın masasının başına geçip sadece düşünmesi, ara sıra da aklına gelenleri yazması yeterli yani... Ama babam akşamları o kadar yorgun oluyor ki sadece masasında oturarak bu kadar yorulması imkansız. Bence üzülmeyelim diye gerçekleri bizden saklıyor olabilir. Bu kadar bilgi topladıktan sonra, babamın ne iş yaptığını tahmin etmek hiç de zor olmadı. Beyin aktivite hızımı en üst seviyeye yükselterek durumu ortaya çıkardım; Babam fabrikada planlama müdürü değil, bir taş madeninde taş kırıcı ya da taş taşıyıcı olarak çalışıyor olmalı. Hatta bazı günler o taşlardan duvar bile örüyor olabilir! Oysa annemin işi kesin çok rahat... Anneciğim bir vergi dairesinde çalışıyor. İnsanlara paralarını veriyor, onların paralarını kasalara koyuyor. Kısacası bütün gün para içinde yüzüyor. O da akşamları çok yorgun olduğunu söylüyor ama yine de tüm işleri tek başına hallediyor. Yemek yapıyor, sofrayı kuruyor, mutfağı topluyor... Yorgun olsa bunları yapabilir mi? Bence onun işi çok basit, hiç yorulmuyor. Babamın işi ise o kadar zor ki eve gelince ayaklarını uzatıp koltukta oturmaktan, kumandanın düğmelerine bakmaktan ve yemek yemek için ağzını açmaktan hiç bir şey yapamıyor. Zavallı babam gerçekten acınacak halde!.. İşte tam da bu yüzden, babamın durumuna bir açıklık getirmem gerektiğini düşündüm. Eğer bu işi on beş tatilde yapamazsam, bir daha asla yapamam. Bir plan yapıp iş yerine sızmalı, zavallı babamı madenlerde çalışırken fotoğraflamalı ve annemin ona daha da yardımcı olması için elimden geleni yapmalıyım. Bu operasyonum kara taş madenlerinin zavallı babası, yorgun babama armağan olsun! Arkadaşlar bidahaki bölüm gelecektir. Hepinizi çok seviyorum! ☺ arkadaşlar o küçük yıldıza dokunursanız beni çoook mutlu edersiniz