Ik schiet rechtop in bed. Ik ben misselijk en loop naar het toilet en voel dat ik moet overgeven.
Al snel voel ik me iets beter en loop weer naar m'n kamer. Maar weer word ik misselijk. Ik hoef deze keer niet over te geven maar ga wel naar de wc toe. Als ik op de wc zit denk ik al te weten waarom ik misselijk ben, ik ben waarschijnlijk weer ongesteld. Maar ik word nooit zo misselijk als ik ongesteld word dacht ik, maar ja niet over na denken en weer gaan slapen. Dacht ik. Ik lag in bed maar kon echt niet meer slapen. De hele nacht ben ik misselijk gebleven en heb ik geen oog dicht gedaan.7 uur de volgende ochtend :
De wekker gaat, ik kreun. Nog steeds ben ik erg misselijk en heb geen puf om op te staan. Langzaam aan hijs ik mezelf op de rand van m'n bed. Zodra ik m'n moeder naar beneden hoor gaan loop ik naar de gang en roep haar. 'Mam?' 'Ja lieverd' hoor ik van beneden komen. ' ik voel me niet lekker, vannacht heb ik ook veel wakker gelegen en overgegeven. Is het goed als ik thuis blijf? Vraag ik haar. 'Ga maar liggen meid. Ik kom zo wel even naar je toe, ik ga eerst zorgen dat school weet dat je ziek bent' antwoord ze. Ik knik en mompel dankje. Snel loop weer naar m'n kamer en ga weer in bed liggen. Na een half uurtje komt mama binnen en gaat bij me op bed zitten. Ze heeft me wat eten en een kopje thee gebracht. Mama vraagt hoe het met me gaat en checkt of ik geen koorts heb, gelukkig is dat niet het geval.15:30
Ik krijg een bericht van m'n beste vriendin Vera. Heey geebs ( geebs is m'n bijnaam van Vera) ik hoorde dat je ziek bent ): beterschap!
Kus Veer <3Ik glimlach. Ik stuur een bericht terug
Heey veer. Ja ik ben ziek :( kan je vanmiddag langs komen?
Kus geebs <3
16:00
Mijn kamerdeur vliegt open en ik zie Vera staan. 'Heey girl hoe voel je je nu?' Vraagt ze. 'Nog steeds misselijk' antwoord ik naar waarheid. 'Balen hé, je kan toch wel weer naar school?' Vraagt ze 'het is te stil zonder jou.' Ze kijkt me aan met een pruillip en zet puppy ogen op. (Hier kan ik totaal niet tegenwant ze kan het te goed!) 'Ik hoop dat ik morgen weer naar school kan. 'ligt er aan hoe ik me voel.' Antwoorde ik op haar vraag. 'ohh, Veer wil je voor me vragen of Renz kan komen? Zijn nummer staat in m'n telefoon. Zeg maar dat ik ziek ben en hem graag wil zien.' Vraag ik aan Vera. 'Tuurlijk geebss' Antwoord ze.Hoi lieve lezers. Ik hoop dat jullie veel plezier hebben met het lezen van mn boek.
Kusjes lovely_dreamer_xx
Ps. Dit verhaal is niet echt gebeurt de personages zijn verzonnen
JE LEEST
Mijn onverwachte pracht
RandomGaby is 17 jaar. Haar vriend Renz is 18. Ze zijn beide dolgelukkig met elkaar. Alles is normaal, tot het onverwachte gebeurd.