ortaokul aşkım

umutsuzluk

Tam gidecekken mert geldi yanıma:
-hangi liseyi kazandın?
-Atatürk lisesi.sen?
-Bende.9/A sınıfı eğelenceli olabilir , hepberaber.
-Sen...
-Evet,biliyorum,aynı sınıftayız.
-Esra ...
-Hayır.
-Ama o senin...
-Artık değil !
-Neden?
-Dans edelim mi ?
-peki :)
O an...İşte o an...Hayatımda en çok utandığım , kızdığım , mahcup olduğum an...O kadar duyguyu bir anda yaşamama rağmen gözümden bir damla bile yaş akmadı.Sadece hayat dersimi almıştım;
Tam elimi omzuna koyduğum anda bir bağrış koptu ve mert benden uzaklaşıp , elimi havaya kaldırdı;
-işte yılın safı!kızım ben sana bakar mıyım?ne akla hizmet buna cesaret edip kalktın..
Vee sonsuz gülüşmeler...
Anında,ışık hızıyla ordan çekip gittim...
İşte sizin o utandığınız şeyler , bunun yanında kuş yemi...