Opis życia miłosnego Adriena i Marinette.
Biorą oni ślub i... mają dzieci.
(..................)
Ich córka dostaje miraculum wilka, a pewien chłopak z jej klasy dostaje miraculum tygrysa.
Władca Ciem powraca.
Czy nowi bohaterowie poradzą sobie z nim...
Minęło kilka lat ( około pięciu ). - Marinette - powiedział do mnie Adrien, gdy byliśmy w parku - czy... wyjdziesz za mnie? -Tak!!!- ucieszyłam się. Założył mi obrączkę.💍 - To do zobaczenia! - powiedział i poszedł. - Pa! - Tato! Adrien mi się oświadczył!!!!- wleciałam do domu. - Brawo!- odparł - gratuluję! Moja 22 letnia córka. - Tak... - Jestem dumny. Uśmiechnęłam się. Minęły dwa miesiące. - Marinettiie- powiedział Adrien - posłuchaj. Umówiłem ślub na za tydzień w sobotę. - Ok. -To ja pójdę wybrać garnitur. - Mogę ci pomóc. - Wiem, ale to ma być niespodzianka. - Okej. Jak chceż. Adrien poszedł. - Tato... szkoda mi tylko, że nie mam mamy. Pomogłaby mi w wyborze sukni ślubnej. - Ale może Andy ci pomoże? - Tak. Dobry pomysł. Poszłam do jej domu. - Andy...- zaczęłam. - Marinette! - ucieszyła się- czy masz jakiś problem? - Tak. Jak wiesz, nie mam mamy i... - Tak? - Chciałam cię prosić o pomoc w wyborze sukni ślubnej. - Ja mam ci pomóc? - Jeżeli to problem, to ja... - Nie! Ależ to zaszczyt kochana! - Dziękuję. - Nie ma sprawy! No chodźmy na zakupy! Poszłyśmy do centrum. - To ten sklep- wskazała na sklep z białymi sukniami. - Okej. Wchodzimy. Otworzyłam drzwi i ujrzałam po prostu... królestwo białych, eleganckich sukienek !!! - Ta jest boska!- zauważyłam- o! I ta też! - Ta jest śliczna! - powiedziała Andy. - Czy mogę w czymś pomóc? - spytała nas jakaś pani. - Tak. Szukamy sukni ślubnej. - To może ta?- wskazała na jedną z sukni, która wyglądała prawie tak:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Cudna!- odparłam. - Też tak myślę - powiedziała Andy- idź i ją przymierz! - Okej. - Wyglądasz ślicznie!- zachwyciła się po chwili Andy- bierzemy ją! 😉 😋 - Świetnie! 😄 Wyszłyśmy ze sklepu i każda z nas wróciła do swojego domu. - To ta sukienka- pokazałam ją tacie. - Piękna! - zachwycił się - słuchaj... jesteś dorosła i sama chceż wziąć ślub, więc mam nadzieję, że mnie zrozumiesz. - W jakiej kwestii? - Ym... ja i Andy... za... znaczy nie wiem, za ile, ale chcemy wziąć ślub. - Co?! - Ja wiem, że tobie się to niepodo... - Nie! Tato. To świetny pomysł. Teraz nie mam tylko szesnastu lat i cię rozumiem. - Naprawdę? - Tak. I całym sercem jestem z tobą. - Dziękuję Córciu. - Nie ma sprawy tato.
Nudno, czy nie? Sami to oceńcie w komentarzach i gwiazdkójcie. Mam nadzieję, że jednak było choć trochę ciekawie. Każdy kolejny rozdział będzie coraz ciekawszy ( powinien być przynajmniej ). To do nexta! Pa, pa! ( 364 słowa ).
