Part 8

26 3 1
                                    

Το ονομα του Γιάννη δεν ηταν πουθενα,σε κανενα νοσοκομείο. Η μητέρα μου λυποθυμισε στην ιδεα οτι μπορει να ειχε παθει κατι κακό ή στην χειρότερη να ειχε πεθαν... Ο πατέρας μου την πηγε σπίτι και μου ειπε μέχρι να γυρίσει να ψάξω να βρω που μπορει να ηταν ο Γιάννης. Μπορει να μαλώναμε αρκετα...Ενταξει παντα...αλλα είμασταν μια αγαπημένη οικογένεια. Στα δύσκολα παντα ενωνομασταν.
Οπως έψαχνα για να τον βρω έκλαιγα και με ειχε πιάσει ο κόμπος στο στομάχι. Αισθανόμουν πως ετσι και ειχε παθει κατι και τον έβλεπα μεσα στα αίματα θα έπεφτα κατω,δεν θα άντεχα κατι τετοιο.
Ετσι οπως περπατούσα έπεσα πανω σε έναν κύριο αρκετα μεγαλο. Με κρατησε και μου ειπε με ενα τρομακτικό βλέμμα:
- δεν κανει να κυκλοφορούν μόνα τους τετοια ωρα και σε τέτοιους δρόμους κοριτσάκια σαν και σενα.
Ε- Ασε με, του ειπα και άρχισα να φωνάζω και να τον χτυπάω αλλα εκείνος ανέκφραστος.
-ΠΡΟΧΟΡΑ  μου ειπε και με τράβηξε με δύναμη απο το χερι αλλα εγω δεν προχοραγα.
- Κουνισου αλλιως θα σε σφαξ... Πριν προλάβει να ολοκληρώσει ηρθε ένας που κατι μου θύμιζε,τον χτύπησε με δύναμη και έπεσε κατω.
Μου έδωσε το χερι του και μου ειπε τρέξε.
Τρέχαμε για αρκετή ωρα και κάποια στιγμη δεν άντεχα αλλο και σταμάτησα.
Ε-Πρεπει να βρω τον αδερφό μου.
- Πες μου αν εισαι καλα, ησύχασε δυο λεπτα και θα σε βοηθήσω εγω να τον βρεις.
Ε- μια χαρα ειμαι και εσυ σε παρακαλω ασε με τωρα Ενταξει με βοήθησες και σ ευχαριστω πολυ γι αυτο αλλα πρέπει να βρω τον αδερφό μου.
-  Ηρέμησε. Θα τον βρουμε. Σίγουρα εισαι Ενταξει;
Ε- Ναι
- Καταλαβες τι πηγε μόλις να συμβεί;
Ε- Οχι και δεν με νοιαζει πρέπει να βρω τον αδερφό μου. Και εσυ με καθυστερείς.
-  Ένας μόλις πηγε να σε βιάσει ή δεν ξερω και εγω τι ήθελε να σου κανει και εσυ ανησυχείς για τον αδερφό σου;
Ε- ο αδερφός μου μπορει... Μπορει και να εχει... Να εχει πεθαν... Δεν προλαβα να ολοκλήρωσω και έπεσα κατω.
Μετα το μονο πραγμα που θυμαμαι ειμαι εγω να ξυπνάω σε ενα δωμάτιο νοσοκομείου και διπλα στην καρέκλα να καθεται αυτος που με έσωσε και εχθες. Κάπου τον είχα ξανά δει...
-Ξύπνησες; Μου ειπε με ενα γλυκο χαμόγελο.
Ε- Ο Γιάννης ειναι καλα;
- ποιος ειναι ο Γιάννης;
Ε-  Ο αδερφός μου.
- Ναι μια χαρα ειναι τον βρήκαν σε δυο στενά πιο κατω απο το σπίτι σας. Ειχε τρακάρει αλλα δεν έπαθε εκείνος κατι. Μονο μια γρατζουνιά στο ποδι.
Ε- ευτυχώς... Εγω γιατί..ειπα και κοίταξα γύρω μου...γιατί ειμαι εδω;
- Δεν θυμασαι τιποτα απο εχθες;
Ε- Οχι..μονο οτι έψαχνα τον Γιάννη και έπεσα πανω σου και μετα τιποτα αλλο..
- Δεν πειραζει..καλητερα για εσενα μου ειπε μου χαμογέλασε και με κοίταξε γλυκά μεσα στα μάτια...
Τον κοίταξα καη εγω μεσα σ' αυτα τα μπλε μάτια...ηταν τοσο ζεστά,είχαν το χρώμα της θάλασσας....για μια στιγμη ένιωσα να χάνομαι μεσα τους. Όσο μοιραζόμασταν ο χρονος στο δωμάτιο ειχε σταματήσει. Ήμασταν τοσο κοντα που ένιωθα την ανάσα του στο δέρμα μου. Μου έπιασε το χερι  και κοίταξα τα χέρια μας.
Ε- γιατί ειναι δεμένο με γαζα τον χερι μου;
- εχθες ετσι οπως έπεσες κατω δεν προλαβα να σε πιάσω και έπεσες πανω σε κατι γυαλιά.
Ε- Σε παρακαλω πες μου τη εγινε εχθες...
- εισαι σίγουρη;
Ε- ναι
- Λοιπον...εχθες... Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει και μπήκε μεσα η Γκρέτα με τον Λεωνιδα.
Γκ- Μωρη μας τρόμαξες...
Λ- Παλι καλα που ηταν και το παλικάρι και σε έφερε εδω.
Ε- Ναι ειπα τον κοίταξα και του χαμογέλασα.
Γκ- Στο ειπε πως κοιμήθηκε εκει στην καρέκλα ολο το βραδυ; Ούτε λεπτό δεν έφυγε.
Ε- Αληθεια; Του ειπα και τον κοίταξα γλυκα σαν να του ελεγα ευχαριστω
- Ηθελα να σιγουρευτώ πως θα εισαι καλα
Γκ- αχου τον...
- Εμμ πρέπει να πηγενω εγω θα ξανά ερθω πιο μετα αμα θέλεις.
Ε- Φυσικα και θελω.. Θελω να μου πεις τι εγινε εχθες.
-Θα περασω το απογευμα
Ε- Γειαα του ειπα και τον κοίταζα μέχρι που βγήκε εξω.
Λ- Κοριτσια σας αφηνω να τα πείτε. (Φίλησε την Γκρέτα και βγήκε και αυτος εξω)
Γκ- Τι γιναιτε μωρη; Γιατί δεν μου ειχες αναφέρει τιποτα για εκείνον;
Ε- Δεν τον ξερω... Το μονο πραγμα που ξερω γι αυτόν ειναι πως με έφερε εδω. Τιποτα αλλο.
Γκ- Και πως σε έφερε εδω; Που ήσουν εχθες το βραδυ;
Ε- πραγματικα δεν θυμαμαι τιποτα απο εχθες το μονο που θυμαμαι ειναι εμενα να ψάχνω τον Γιάννη και μετα να φωνάζω σε εκείνον πως πρέπει να παω να βρω τον Γιάννη...
Γκ- Μαλιστα..
Ε- ρε συ σορρυ που σε διώχνω αλλα θελω να κοιμηθω.. Ποναει το κεφαλι μου.
Γκ- οπως θες. Σε λιγο θα ερθουν και οι γονείς σου με τον Γιάννη οποτε εγω θες να κατσω εδω μαζι σου να τουα περιμενω ή θες να φυγω;
Ε- Οτι θες...Της ειπα και γυρισα να κοιμηθω.

Στο τέλος ολα θα πανε καλαWhere stories live. Discover now