The Life That Happened

Your Name

Your name felt like a dagger pierced
through my heart.

Isang syllable lang na name mo. Nasasaktan na ko. Nagbabago mood ko.

Kapag naririnig ko, nababasa, nakikita. Nasasaktan ako. Bumabalik lahat ng masasakit na memories.

Sabagay, it's been like 3 weeks?? Nung iniwan mo ko. Nung ginive up mo ko. Nung hiniwalayan mo ko.

Those days were so crucial. Na minsan, ayaw ko na gumising kasi alam kong, di ka na babalik pa. Ayaw ko ng makita yung mga kaibigan naten kasi maaalala kita. Ayaw ko na yung palagi kang nasa isip ko.

Gustong gusto kong magalit sayo. Gustong gusto ko tengene. Pero iniintindi pa rin kita! Takte! Inuuna pa rin kita kesa sa sarili ko. Pero anong ginawa mo? Sinayang mo lang eh. Tinapon mo lang.

I hate that fact. How could you win your ego over the one you love? How could you? Pero inintindi kita. Inintindi ko ang sitwasyon mo. Pero, ako ba inintindi mo rin? Ako ba, inalam mo din kung ano na ba ang nangyayari saken?

I know it sounds selfish, pero would you still care? Siguro, hindi na. Kasi ganun mo na lang kadaling itapon ang lahat.

Halos mabaliw na ko kakaisip sayo. Pero ako ba, iniisip mo din? Grabeh noh. Natitiis mo ko ng sobra! Ang galing galing mo!

Say something, I'm giving up on you.
Sabi sa kanta. Just please say something. Susukuan na ba kita? May patutunguhan pa ba ang lahat ng toh?? Tell me!!

Ayoko ng ganto. Iniwan ako sa ere. Di ko alam gagawin ko. Di ko alam pipiliin ko.

Pero nireject mo ko ng ilang beses. HINDI PA YUN SAPAT SAYO! Hindi ako naging sapat sayo.

SOBRANG SAKIT NA. ALAM MO BA YUN???!

HOW CAN YOU DO THIS TO ME??!

Akala ko mahal mo ko. Bullsh*t lang pala ang lahat ng yun! Pinaniwala mo ba ko ganun???

Sa tingin ko galit ako sayo. Galit na galit. Pinilit ko namang intindihin ka eh. Pero di pa rin saken malinaw ang lahat??

UMAASA PA RIN AKO.

AT AYOKO NA.

YUNG PANGALAN MO AYOKO NG MARINIG.

Take this pain away.