ေဒါက္...ေဒါက္..ေဒါက္...
Lu: ဟုတ္ကဲ့...ဝင္ခဲ့ပါ...
Kim: ေန႔လည္စာမစားရေသးဘူးမလား...ေရာ့ဒီမွာ
ဟိုဘက္ဆိုင္ကဝယ္လာတာ...စားလိုက္ပါအံုး...
Lu:အိုး....အားနာစရာဗ်ာ...
Kim:ရပါတယ္႐ွင္...ေျခေထာက္ေလးစိုက္ရတာပဲ
Lu:အမ္...ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ဘူး
Kim: ဘာကိုနားမလည္တာလဲluရဲ႕...
ဒီေန႔လည္စာကိုကြၽန္မဝယ္ေကြၽးတယ္ထင္လို႔လား
Lu: အင္းေလ....မဟုတ္ဘူးလား
Kim:မဟုတ္ရပါ႐ွင္...မန္ေနဂ်င္း ကဖုန္းလွမ္းဆက္ပီးဝယ္ခိုင္းလို႔..ကြၽန္မကဝယ္ေပးရံုပဲ...
Lu:aww...ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့
Lu prov:..ဘုရားေရ...hunကကြၽန္ေတာ့္အတြက္သတိတရနဲ႔ဝယ္ေပးတာတဲ့...ကြၽန္ေတာ္စားေတာင္မစားရက္ဘူးဗ်ာ...အရမ္းခ်စ္တယ္hun...အခြင့္အေရး ရရင္ဒီစကားေလးကိုေျပာပါရေစ...At sehun side,
GM: ျပန္ေတာ့မလားမန္ေနဂ်င္း..ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔မယ္ေလ...
Hun:ရပါတယ္ကိုယ့္ပါကိုယ္ပဲျပန္လိုက္မယ္..company ဝင္ရအံုးမွာမလို႔..
GM:အရးႀကီးကိစၥ႐ွိလို႔လား...ဒီအခ်ိန္က်မွcompanyဝင္မယ္ဆိုေတာ့....
Hun: အင္း...အေရးႀကီးတယ္..အရမ္းကိုအေရးႀကီးတယ္...ကြၽန္ေတာ့္အတြက္...သြားပီ..byeကြၽန္ေတာ္လည္းအျမန္ေလးေမာင္းလာလိုက္တယ္...
အခုအခ်ိန္ထိသူကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနပါ့မလား..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့ၾကည့္ရမယ္..ေစာင့္ေနခဲ့ရင္ေပါ့....
အခန္းေ႐ွ႕မွာတေယာက္ထဲငုတ္တုပ္ေလးထိုင္ေနတဲ့hyungကိုလည္းျမင္ေရာ..ကြၽန္ေတာ္ေျပးဖက္လိုက္ခ်င္တယ္...
Hun: luhan....ya...
Lu: ေျသာ္...master..ေရာက္ၿပီလား..hyungေပ်ာ္သြားပံုပဲ...တေယာက္ထဲဆိုေတာ့ေၾကာက္ေနပံုရတယ္
Hun: အင္း..သြားၾကရေအာင္.. .
In the car,,,
Hun: ေနာက္တခါဆို ငါဒီအခ်ိန္ထိျဖစ္ေနရင္ေစာင့္မေနနဲ႔...ၾကားလား..
Lu:ဒါေပမဲ့...
Hun: လ်ွာမ႐ွည္ပါနဲ႔...ငါေျပာတဲ့စကားနားေထာင္ပါ...
Lu:ဟုတ္ကဲ့ပါ...At home,,,,
Hun:ငါေရခ်ိဳးလိုက္အံုးမယ္...အတူတူခ်ိဴးမလား
Lu: ဗ်ာ....(⊙.⊙(☉_☉)⊙.⊙)
Hun:hk..hk..စတာပါဟ အ႐ူးရ....
Lu prov: သူ..သူကြၽန္ေတာ့္ကိုတရင္းတႏွီးနဲ႔...ရယ္ပီးေျပာေနတယ္...လုပ္ၾကပါအံုး.. .ကြၽန္ေတာ္ရင္ေတြခုန္လြန္းလို႔ေပါက္ထြက္ေတာ့မယ္...
YOU ARE READING
What Is Love
Fanfictionအရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ...မာနဆိုတဲ့အတားအဆီးႀကီးၾကားခံလိုက္ေသာအခါ.... Hunhan Yaoi