Nakauwi na kami at nandito na ako sa kwarto ko. Wala pa ring tumatawag sa cellphone. Kanina ko pa sinusubukan hulaan yung password kaso di ko talaga makuha eh. Maganda yung phone, mukhang bago. May wallpaper sya, babae, siguro babae may ari o baka naman sa bf nitong babae. Maganda din yung babae, artistahin, maputi, mukha syang model at mayaman. Sabagay LG ba naman tatak nito.
3:00 am na at di pa din ako tinatamaan ng antok, pinipilit ko pa rin alamin yung password nito hahaha.
KRRRIIINNGGG KRRRINNG KRIIINNNGGG
Finally at may tumawag din after 30 mins. Dali dali ko namang sinagot. Mabait naman ako at kahit ano pang ganda nito willing akong isoli itong cp.
'Hello?!'
''Get back my phone ASAP'' sabi nung nasa line nakakakilabot yung boses nya grrr
''As in ngayon na? pwede ba muna alamin mo kung anong oras pa lang?!''
''Wala akong pake, basta isoli mo na yan ngayon''
Nakakapikon naman to kausap.
''Okay payn payn pero pwde mamaya na, alam mo yun madaling araw pa lang eh''
"K. Later sa Circle. 5 pm.''
"Okaaaa..... ay wait sayo ba talaga tong phone???'' baka sindikato eh mahirap na hehehe
''Kasi babae yung nasa wallpaper eh lalaki naman yung boses mo''
''WALA KANG PAKE.OKAY. Later sa circle 5 pm. Got that??''
''Tsss. Sungit. Go to hell. Bye.''
Di ko na kaya to isaoli? Akin na lang kaya to? Pero bad yun eh. Eh kasi namn parang nakakatakot yung lalaki sa phone. Aysss bahala na nga bukas. Antoks na talaga ako eh may pasok pa naman ako.
BINABASA MO ANG
An Ordinary Love Story
RandomOrdinary na kung ordinary. Cliché kung cliché. Ganito naman talaga ang buhay di ba? First time to write at nakikigamit lang po ng account hahahaha.:-)
