CHAPTER 14

36 2 0
                                    


Kinabukasan after nung ginawa nya kagabi, pumasok na ko

yung ibang makasalubong ko naka ngiti sakin

samantalang yung iba, sinasalubong ako ng mapang husgang mga mata

naglalakad ako papunta sa clasroom ko ng harangin ako ni Sandy

"masaya ka ba ?" tanong nya sakin

anuh nanaman ba yung problema ng babae na toh ?

hindi ko sya sinagot at nagtuloy-tuloy lang sa paglalakad pero pinigilan nya ko

"hindi moh ba nahahalata ? na aawa lang si Patrick sayo kaya nya ginawa yun.. wag ka ngang masyadong umasa ! Ambisyosa..." sabi nya sakin

"na aawa man o hindi, wala ka nang paki-alam don.. na iinggit ka ba at sa kay Sam ginawa ni Patrick yun at hindi sayo ? nakaka awa ka naman Sandy...." singit naman ni Jen na kararating lang

"wag kang sumabad hindi ikaw ang kinakausap ko" sagot ni Sandy

"hindi ka rin kinakausap ng kaibigan ko kaya lumayas ka sa daraanan namin !! Sam tara na at masama sayo ang nakaka langhap ng maruming hangin" sabi ni Jen sabay hawi kay Sandy

"pagsisisishan mh toh Jenny !!" sigaw ni Sandy habang palayo kami sa kanya

"k.dot" sagot ni Jen

dumiretso na kami sa classroom

kahit mga kaklase ko ako ang tinitingnan pero hindi ko nalang pinapansin

"oh my ghaaad Sam, i'm so kilig !" sabi ni Jen

kasi ba naman my isang white rose na may ribbon na black saka  white teddy bearna may black na heart sa upuan ko

ehh bakit ba black and white an theme netong si Patrick ?

"eyyy na inggit nman ako bigla" angal ni Jen

inabot ko sa kanya yung bear saka yung rose

"oh bakit ?" tanong nya

"sabi muh kasi na iinggit ka ehh ? iyo nalang..." sabi ko

"gaga !! naiinggit ako pero di ko yan gusto ! nakaka kilig kasi si Patrick ehh.." aabi nman nya

"ade sayo nalang rin si Patrick ?" sabi ko naman

"galing muh rin sumagot ehh noh ??" sabi nya

"tsss" yun lang nasabi k saka nanahimik ulit

natapos ang klase at break time na

sinundo kami ni Patrick sa room kasama yung mga barkada nya

"Hi Sam, hi Jenny" bati nila

"tara kain na tayo ?" yaya naman ni Patrick

naglakad na kami papunta sa cafeteria

habang papasok, kami pa rin ang pinag titinginan

naupo nalang kami ni Jen habang hinihintay sila na bumili na makakain

nasa kalagitnaan kami ng pagkain ng biglang my tumawag kay Jen

"guys, i have to go my emergency yata sa bahay ?" sabi naman nya

"ehh panoh si Sam ?" tanong ni Patrick

"i'm ok" sagot ko nman

"thank's Sam.." sabi naman nya sabay alis

after kong kumain pumunta na ko sa room

halos sabay lang kami dumating ng prof ko kaya naupo na ko

my bigla naman kumatok sa room pero di ko tiningnan

"ma'am pwede po maki sit in ?" tanong nung kumatok

"sure mr. dela Vega" sagot naman ni prof

alam ko nang si Patrick yun pero di ko tiningnan

umupu sya sa upuan ni Jen sa likod ko

nasa kalagitnaan kami ng klase at ako'y nakikinig

samantalang si Patrick naman busy sa pag kiliti sa likod ng tenga ko !

"anuh ba ?!!" tanong ko

"kanina muh pa ko di pinapansin ehh" reklamo nya

"bat ka ba andito ?" tanong ko pa

"sinasamahan ka..." sagot nya

"sanay ako na mag isa di ko kailangan ng kasama.." sabi ko sa kanya

"pwes hindi na ngayon, magiging girlfriend na kita ehh..." bilib sa sarili nyamg sagot

" tsss.. umasa ka !" bulong ko

panay lang sya sa pangungulit hanggang sa mag uwian

hinatid nya ko sa bahay

pero nadatnan namin si Ate sa harap

"c..can we t-talk ?" bungad nya sakin

"Patrick umuwi ka na.." utos ko sa kanya

"sino yan ?" tanong nya sakin

"umuwi ka na !" sigaw ko

"o..ok...." gulat nyang sagot

s"s...sinuh yun ? bf moh ?" tanung sakin ng ate ko

"wala kang paki-alam" sagot ko

"masaya ko na nagkita tayo, namiss kita bunso" sabi nya sabay akmang yayakapin ako pero naglakad ako papasok sa bahay

"ako hindi.." matipid kong sagot

"mag-usap nman tayo oh ?" malungkot nyang sabi

"pwede ba ? numg isang araw si Cristian tapos ngayon naman ikaw ? nasusuklam ako sa mga mukha nyo di nyo ba yun alam ? pwede tigilan nyo ana yung kaka punta dito !!" sigaw ko habang pinipigilan yung pag iyak

"s...sorry" yun lang ang narinig kong sinabi nya saka ko sinara yyung pinto

nilabas ko na yung luha na kanina ko pa pinipigilan

na miss din nman kita ate ehh

pero mas nagingibabaw yung galit na nararamdaman ko ngayon

mapapatawad nman siguro kita,

pero hindi pa sa ngayon....

THE LONESOME SNOW WHITETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon