A Wife's Cry

Chapter 13

Hello, readers!
This story has been selected for Wattpad's Paid Stories program. Thank you! ❤️

• • •

HINDI KO ALAM kung gaano katagal ko nang tinitingnan ang sarili ko sa salamin dito sa loob ng banyo.

I'm still wearing the necklace my husband gave me yesterday. Pagkagising ko nga ngayong umaga, ito agad ang una kong kinapa. I wanted to make sure I wasn't dreaming; that everything that happened to us yesterday was real.

Akala ko nga hindi ako makakatulog kagabi kasi buhay na buhay sa utak ko ang mga nangyari. Pero nagkamali ako, nakatulog ako nang hindi ko namamalayan.

Paano ba naman kasi, pinagod ako ni Allen kaya bumagsak ang katawan ko. Naka-ilang beses nga ba kami kagabi? Hindi ko na maalala. Nakapagpahinga nga lang ako no'ng kumain na kami ng handa ko.

Ayaw niya akong bitiwan. I kept telling him I'm tired already and I wanna go to rest, but he just can't get enough of me. At ewan ko ba at parang tinraydor din ako ng katawan ko. Patuloy ko rin namang binibigay ang sarili ko.

Hinubad ko na muna ngayon 'tong regalo niyang kwintas kasi maliligo na ako.

Pagkabukas ko ng shower, nakaramdam agad ako ng kaunting hapdi kasi nadaluyan ng tubig ang pagitan ng mga hita ko.

Nasugatan yata ako ni Allen. Halos ihampas na niya kasi ang sarili niya sa 'kin kagabi. Kulang na lang nga e masira 'yong kama. Ang sakit din tuloy ng balakang ko at nanghihina ang mga hita ko. Ewan ko kung kakayanin ko pa ulit siyang makatabi mamayang gabi. Hindi ko naman pwedeng sabihin na sa ibang kwarto na lang ako matutulog, kasi siguradong  magwawala na naman 'yon.

Though hindi na siya masyadong ganoon ngayon. Hindi na siya madalas sumisigaw at nagagalit, at nako-control niya na rin ang init ng ulo niya.

Naninibago nga ako. He has changed. Pati 'yong mga ginawa niya kahapon, hanggang ngayon hindi ko pa rin mapaniwalaan. Parang imposibleng maging totoo e. Hanggang kaninang umaga iniisip ko kung panaginip lang ba. Baka kasi sa sobrang pagnanais ko na maging maayos ang relasyon namin, e napapagpalit ko na ang realidad at ang panaginip.

Tiningnan ko 'yong kwintas na hinubad ko.

Yesterday was the best birthday I ever had. Hindi ko maitatangging napasaya talaga ako ng asawa ko. At hinding-hindi ko makakalimutan lahat ng mga ginawa niya. Akala ko hindi na darating ang pagkakataong 'to, ang maramdaman ang mga yakap niya nang paulit-ulit, ang marinig ang 'please' niya habang nagsisiping kami, at ang ngumiti nang sobrang lapad dahil lang sa mga salitang 'Happy Birthday, Vanessa'.

Inangat ko ang ulo ko at hinayaang umagos ang tubig sa mukha ko pababa sa katawan ko.

Ang sarap talaga sa pakiramdam sa tuwing naaalala ko lahat ng nangyari. Posible pala ito—ang mas lalong mahulog sa isang tao kahit paulit-ulit niya pa akong nasaktan.

Napatili na lang ako ngayon nang biglang bumukas ang pinto nitong banyo. Pumasok na naman si Allen!

Hindi ko pala nai-lock ang pinto. E may ugali pa naman 'tong asawa ko na basta-basta na lang pumapasok at sumasabay sa pagligo ko.

"M-matatapos na 'ko," sabi ko na lang kahit na hindi naman talaga kasi hindi pa nga ako nakakapag-umpisa. "Hintayin mo na lang ako sa labas."

Pero parang wala naman siyang naring. Hinubad niya ang suot niyang boxers at lumapit sa pwesto ko na parang isang modelong rumarampa.

Halos banggain niya pa nga ako para agawan sa shower. Napailing-iling na lang ako. Ako ang nauna rito, pero ako pa ang naagawan. Bakit naman kasi dito pa niya naisipang maligo e mayroon pa namang isang banyo sa ibaba.