Loverboy

1

Ik zag hem lopen. Echt een knappe gozer, dacht ik. Donker golvend haar, lang, gespierd, maar ook weer niet te. Als hij me aankeek met zijn groenbruine ogen, kreeg ik zo'n heftig draaiend gevoel in mijn buik, en was ik opeens onwijs zenuwachtig.
Op het schoolplein zag ik hem vaak praten, met een meisje bij mij uit de klas, Rachel. Of hij bij ons op school zat of de school naast ons, wist ik niet. Meestal was hij met een rode scooter, met een vriend, en soms met een hele groep. Ik werd vriendinnen met Rachel, en ergens hoopte ik dat ik zo wat meer over hem te weten kon komen.

Op een vrijdag liep ik samen met Rachel de school uit. Tussen een paar van zijn vrienden zag ik hem ook staan. Rachel trok me mee. Ze had ondertussen iets met een van zijn vrienden. Ik voelde hoe hij heel de tijd naar me keek, maar zelf durfde ik hem nog niet aan te kijken.

Hij kwam dicht bij me staan praten met een vriend. Hij begreep het echt helemaal, z'n kleren waren oké, z'n lichaam was perfect, en z'n parfum kan ik me nu nog herinneren, zó lekker. Zenuwen gierden door me heen als ik zijn stem hoorde. Ik hoopte dat hij het niet zou merken.
'En', vroeg hij opeens aan de vriend van hem die naast me stond, 'hoe heet je vriendin?' De jongen keek me lachend aan. 'Ik weet het niet', zei hij, terwijl hij me aankeek.
Ik keek mijn stuk voorzichtig aan en zei: 'Jane.' 'Jane'? Stoere naam. 'Driss', terwijl hij zijn hand op z'n borst hield.
Hij begon grapjes te maken over zijn vriend; we lagen helemaal dubbel van het lachen. Hij vroeg me waar ik woonde en liep vervolgens met me mee naar huis.
De dagen erna sprak ik hem steeds vaker. Hij bracht me naar huis, soms op de scooter, een andere keer met de auto van een vriend. We konden echt onwijs goed praten, en lagen samen vaak krom van het lachen. Hij nam vaak een roos voor me mee. Ik leerde ook al zijn vrienden kennen. Hij was zo stoer, grappig, romantisch, echt een lekker ding gewoon. Als hij een romantische bui had, kwam hij me ophalen met de auto en gingen we ergens uit eten. Hij had dan een mooie ketting of een lekkere parfum voor me uitgezocht, die hij me tijdens het eten gaf. Hij gaf me het gevoel dat ik heel speciaal voor hem was - we waren onwijs verliefd...
Ik ging overal met hem mee naartoe. Al zijn vrienden en vriendinnen wisten dat ik de vriendin van Driss was. Het enige jammere was dat hij het niet zo kon vinden met mijn ouders. Mijn ouders hadden hem een keer thuis ontmoet toen hij me op kwam halen, en gingen hem helemaal uithoren. Hij voelde zich zo ongemakkelijk; ik zag hoe hij ervan baalde. Toen hij was vertrokken, was ik zo boos op mijn ouders. We hebben een flinke ruzie gekregen. Had ik een leuk vriendje, gunden ze me hem niet of zo? Mijn ouders kwamen toen met het verhaal dat ze hem niet vertrouwden; hij was zo vaag. Toen werd ik helemaal woest. Hij was altijd goed voor me, dacht aan me, ik was altijd met hem samen - en dan komen zij met zo'n vage reden.
Wij hadden het samen geweldig, daar kon niets of niemand tussenkomen. Hij hield van me, dat kon ik aan alles merken. Hij zei dat ook tegen me. Ik was de belangrijkste persoon in zijn leven, met mij wilde hij oud worden. Hij vond het wel heel jammer dat mijn ouders hem niet mochten, zei hij kalm tegen me.





IK HOOP DAT JULLIE MIJN EERSTE HOOFDSTUK LEUK VINDEN. Btw let niet op mijn spellingsfouten, als die er zijn en als jullie willen dat ik verder ga comment dan.
Xxx Abi.