Yeni Bir Hayata Başlangıç

ZEHRA KAVGA EDİYOR

Bu konuşmamdan sonra tüm kızlar kala kaldı. Sonra zil çaldı yerime geçtim. Zehranın hiçbir şeyden haberi yoktu. Anlatmakta istemiyordum. Çünkü mutlu olsun üzülmesin istiyordum. Zehra ya üzüldüğümü göstermek istemiyordum ama farketti;
+Almira iyi misin?
-Gayet iyiyim sen beni boşver
+Nasıl boşver ya senin sayende mutluyum ben
-Ne güzel işte mutlu ol bende mutluyum...

O sırada öğretmen geldi. Ders anlatmaya başladı. Son dersimiz müzikti. Öğretmen yoktu. Bizde oyun oynayalım dedik. Cihan,Zehra,Burak ve ben oyuna başladık. Oyun çok güzeldi. Fakat bizim sınıftakiler çok gürültü yaptığından müdür yardımıcısı geldi. Aslında gelmesi çok normaldi. Çünkü odası sınıfımızın hemen karşısında. Neyse sınıfa kızdı biraz sonra gitti. Zaten bi iki dakka sonra zil çaldı. Yola çıktık. Arkamızdan kızlar geliyordu. Onların evi bu tarafta değildi ama bu taraftan gidiyorlardı. Herhalde bizi takip ediyorlar zannettik. Fakat arkamızdan Bengü Zehra ya seslendi;
+Zehra
-Efendim Bengü
+Sana birşey diyicem gelsene bi
-Olmaz
+Nedenmiş o?
-Sanane sana mı sorcam?
+Evet seni salak bana soracaksın
-Sen kime salak diyosun yaa
+Sanaa
-Allahım Cihan,Almira,Burak beni tutmayın ben bu kızı yolarım
+Sen kimi yoluyorsun haa

Sonra ise kavga başladı Zehra'dan duyamadığım kelimeleri kavga sırasında çok fazla duydum. Saç başa giriştiler. Cihan çok sinirlendi. Ama Burak onu tutuyordu. Bende kızlara HAYIR AMA KIZLARRR SİZE YAKIŞIYO MU HİÇ?DUR Bİ DÜŞÜNEYİM NO NO NO NO HİÇ YAKIŞMIYO ÖZELLİKLE DE SANA ZEHRACIM AMA KIZLARRR DURUNN diyerek ayırmaya çalışıyorum. Sonra hocaların geldiğini görünce kavga bitti. Tüm okul oraya toplanmıştı. Ama kavgayı Zehra yenmişti. Neden mi? Çünkü Bengü berbat bi haldeydi son gördüğümde. Sonra kafeye gittik. Cihan hala sinirliydi. Birde şaşkındı. Çünkü Zehrayı hiç birimiz daha önce böyle görmemiştik.
Zehrayı hepimiz tebrik ettik...