Hari Ng Umaasa || k•nj [COMPLETE √]

Epilogue

Crush's POV

Naglalakad ako ngayon papunta sa bahay nila Rapmon. It was a year ng makita kong umiiyak si Rapmon sa park. Ang totoo kasi niyan ay hindi agad kami umalis dahil hapon pa yung flight namin.

Hindi ko mapigilang umiyak habang nakikita si Rapmon at nag-iisa nung time na iyon. Iyon ang time na nanghihinayang dahil mahihiwalay ako sa kanya at iniwan ko siyang nag-iisa.

Ang araw na hindi ko inaasahang mangyayari, ang araw na malalayo ako sa kanya.

Ilang hakbang na lang ay nasa harapan na ako ng gate nila ng makita ko yung kapatid ni Rapmon na naka-abang mula sa gate.

"Nandiyan po ba si Rapmon?" ako

"Ahh si Kuya, wala na siya dito. Hindi niya ba nasabi sa iyong naalis na siya. Kaalis lang niya ngayon-ngayon lang" kapatid ni Rapmon

"Ahh ganoon po ba? Sige mauna na ako" ako

Naglakad na ako palayo habang mahigpit na hawak sa regalo ko sa kanya. Pinag-ipunan ko kasi yung favorite na bag ni Rapmon tapos wala na pala siya.

Naglalakad ako habang nakatingala. Hindi dahil para tumingin sa langit kundi dahil pinipigilan lumabas yung luha ko.

Ang sakit nung ginawa niya. Ngayon alam ko na yung feeling na mawalay sa nagpapasaya sa iyo. Ang sakit.

Naglalakad lang ako ng naglalakad hanggang mapapadpad ako sa may park.

Park kung saan nakita ko si Rapmon na nag-iisa at umiiyak. Ngayon ako naman yung naka-upo sa position niya kung saan siya umiyak.

Iiyak lang ako ng iyak. Gusto kong mawala lahat ng sakit at inis na nararamdaman ko.

Gusto kong sumigaw pero paos na ako. Ganyan ba talaga kami ni Rapmon? Gantihan.

Iyak lang ang kaya kong gawin ngayon.

"Sana minahal mo na lang ako at di nasaktan. Ngayon ikaw naman ngayon itong nahihirapan ohh~ Pero hindi ako gumanti para lang naman sa atin, i'm sorry umiyak kaaahhhhh"

Nakita ko na lamang na may isang Rapmon na nakatayo sa harapan ko at may hawak na gitara.

Yung tono nung kinanta niya ay yung sa bridge nung 'i need u'.

Atomatikong tumayo ang paa ko at tumakbo papunta sa kanya.

Umiiyak nanaman ako. Sabi kasi nga nila 'Tears Of Joy' kaya iyak nanaman ako.

"Akala ko ba gumaganti ka? Akala ko ba umalis ka na?"

"Maraming nagkakamali sa salitang 'akala' kaya huwag kang magpapaniwala doon. Una, hindi ako gumaganti dahil mahal kita. Gumaganti ako ng pagmamahal na pinakita mo. Yung kaya mong ipakita yung mga ginawa ko sa iyo. Pangalawa, kung mawawala ako, sinung mag-aalaga sa iyo? Diba wala, kaya bakit naman ako aalis? Hindi ko iiwan yung reyna ng tribo ko." siya

Ngayon ko lang naiintindihan ang lahat.

"I love you" saad ko.

"I love you too" siya

Hindi lahat ng pinaasa, walang happy ending.

Sadyang may kailangan ka munang pagdaanan bago mo makuha kung sino siya.

At.

May taong nararapat sa iyo kaya kung hindi ka niya mahal. Marami pang tao na babagay sa iyo :)

- T H E  E N D -

Thank you sa mga nagbasa ng storyang ito. I hope na 'umasa' kayo na maganda ang story pero sana nagustuhan niyo naman kahit papaano.

-Comment na Silent Readers

WATCH OUT SA BONUS CHAPTER :)

Don't forget to vote, comment and follow

•Jiminionism•