SF [ FassAvoy / Cherik ]

- It was just a dream -

"นายเคยสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกไหม? รู้สึกว่าพวกมันกำลังมาเพื่อจับตัวนายไป"

"เคยสิ"

"เฮือก!!"  ร่างบางที่นอนหลับสนิทเมื่อครู่สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เบิกตาโพลงในความมืด หัวใจเต้นรัวอยู่ในอกด้วยความหวาดกลัว

ชาร์ล เซเวียยกมือขึ้นมากุมหน้าอกด้านซ้าย พยายามปรับลมหายใจของตัวเองให้เป็นปกติ แม้คืนนี้จะมีอากาศที่เย็นสบาย ทว่าเขากลับรู้สึกร้อนรุ่มและมีเหงื่อผุดผุดพรายออกมาทั่วร่างกาย

มันก็แค่ความฝัน...

ชาร์ลพูดย้ำกับตัวเองด้วยประโยคที่เขาใช้กล่อมจีนไปเมื่อตอนหัวค่ำ ถึงแม้ภายนอกเขาจะดูเป็นศาสร์ตราจารย์ที่เก่งกาจหรือเป็นที่พึ่งให้กับนักเรียนได้ทุกๆคน แต่ภายในแล้วเขาก็ยังเป็นเพียงชาร์ล เซเวียคนอ่อนแอที่หวาดกลัวแม้กระทั่งความฝันของตัวเอง

    ในความฝัน เขายังเห็นภาพการต่อสู้ครั้งล่าสุดกับอะพ็อคคาลิปส์ ภาพในความฝันไม่ค่อยปะติดปะต่อกันนัก แต่ความรู้สึกบาดเจ็บทั้งร่างกายและจิตใจกลับเด่นชัดเกินกว่าที่จะลืมไหว เขาเห็นภาพตัวเองนอนอยู่บนแท่นบูชาในวิหารกลางทะเลทราย ข้างกายคือร่างสูงใหญ่ของศัตรูตัวฉกาจ กลุ่มพลังงานที่ลอยขึ้นมาจากใต้แท่นบูชา พยายามจะแทรกแซงเข้ามาในร่างกาย ลบล้างทุกอย่างในตัวเขาให้สูญสิ้น ก่อนที่ภาพจะตัดไปยังตอนที่เขาสู้กับอะพ็อคคาลิปส์ในบ้านของตัวเอง ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูในร่างกายเมื่อถูกฝ่ามือใหญ่นั่นบดขยี้ร่างเขาจนแทบจมดิน ในความฝันชาร์ลสาบานได้ว่าเขาได้ยินแม้กระทั่งเสียงแตกหักของกระดูกตัวเอง

ถึงแม้ว่าการปะทะกันในครั้งนั้นจะผ่านพ้นไปได้ร่วมเดือน แต่ความหวาดกลัวยังคงเกาะกุมอยู่ในเบื้องลึกของจิตใจ ไม่ว่าจะทำยังไงก็ลบล้างออกไม่ได้เสียที จึงกลายเป็นเรื่องปกติที่ไม่น่ายินดีนักในเมื่อทุกๆคืนเขาต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกด้วยความฝันเดิมๆ ความรู้สึกเดิมๆที่ตามหลอกหลอนมานับตั้งแต่วันนั้น