(Bu olay 10 Mart 1973′ tarihinde Ankara Bahçelievler 6. Sok. No: 17′de geçmiştir.)
Her insan mutlaka rüya görür. Kimimiz gördüğümüz rüyayı hatırlamaz, kimimiz ise bir rüyadan derin anlamlar çıkarmaya çalışır. Bazı rüyaların ise gelecekten haber verdiğine inanılır. Fox TV canlı yayın konuğu olarak yayına aldığım ( Şifreler) Araştırmacı Yazar Berrin Türkoğlu'nun hayatı da, gördüğü rüyanın ertesi gün acı bir gerçeğe dönüşmesini bakın nasıl yaşamış canlı yayında tüylerimin ürperdiğini hissetmiştim . İşte Berrin Türkoğlu'nun o gizemli rüyanın kendi ağzından anlatımı;9 Mart 1973 sabahı Polatlı'da askerliğini yapan eşim Riyat'ı uğurladıktan sonra gece gördüğüm ve içimi karartan rüyanın etkisiyle evde kalamayacağımı düşünüp, 1 yaşındaki oğlum Ogün'ü de yanıma alarak annemlere gitmeye karar verdim. Zaten eşim o gece nöbetteydi.Annem bendeki garipliği hemen anladı:
-Hayırdır Berrin, yolunda gitmeyen bir şeyler mi var?
-Aslında pek bir şey yok anne. Gece çok garip bir rüya gördüm. Bu yüzden kendimi hala çok kötü harabayorum.
-Hayırdır İnşallah... Anlatmak ister misin kızım?Biraz düşündükten sonra rüyamı anneme anlatmaya başladım."Dağlık bir bölgedeyim. Ama bulunduğum yer Türkiye'de değildi. Yabancı bir ülkedeydim. Çevremdeki insanların çoğu polisti. Bu bölgeye bir uçak düşmüş görevliler enkaz kaldırma çalışmaları yapıyordu. Çevremde uçak enkazı ve parçalanmış cesetler vardı. Cesetler toplanıp üzerinde numaralar yazan siyah torbalara konarak büyük soğutucu tırlara yerleştiriyorlardı. Benim yanımda oğlum Ogün de vardı. El ele tutuşmuş birlikte duruyorduk. Sanki sıranın bize gelmesini bekliyorduk. Saatler sonra, son ceset de torbalanmış tıra götürülürken iki görevli yanımıza doğru gelip 'vakit tamam artık gidebiliriz' diyerek oğluma ellerini uzattılar. O anda donup kaldım. O benim oğlumdu. Yabancı ülkede, yabancı kişilere oğlumu nasıl teslim edebilirdim? Ben bunları düşünürken oğlum neşeyle görevlilerin kucağına atladı. Onlara sıkı sıkı sarılıp, neşeyle cesetlerin bulunduğu arabaya bindi.
