8000 Miles :: MarkBam

6 Pikachu

เราสองคนเดินจูงมือกันไปเรื่อยๆ ผมพยายามเดินให้ช้าที่สุด เพราะผมจะได้ใช้เวลาอยู่กับเขาแบบนี้นานๆไงล่ะ มือของมาร์คอุ่นมาก เพียงแค่มีมือใหญ่นั่นโอบกุมมือของผมไว้ ก็รู้สึกอุ่นไปถึงหัวใจ..

ความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไรกันนะ..?

☁︎

เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก เราสองคนก็มาถึงตลาดนัดที่ไม่ไกลจากโรงแรมมากนัก เราเดินดูของด้วยกัน และมาร์คก็ซื้อของให้ผมมากมาย ผมปฏิเสธเขาอยู่หลายครั้งแต่เขาก็ยืนยันว่าจะซื้อให้ผมด้วยประโยคที่ว่า

"So when you see them, you will remember me. (เพราะเมื่อนายเห็นมัน นายจะนึกถึงฉันไง)"

คิดว่าเขินป่ะ

เออ เขิน

สิ่งที่ผมชอบที่สุดที่เขาซื้อให้ผม ก็คงจะเป็นสร้อยข้อมือที่ทำจากเปลือกหอยสวยๆล่ะมั้ง สิ่งที่ผมชอบที่สุดบนสร้อยข้อมือเส้นนี้ก็คือจี้รูปปิกาจู้ตัวเล็กน่ารักนี่แหละ ผมมันเป็นสาวกปิกาจู้ตัวยงเลยน้า ตัวอะไรก็ไม่รู้น่ารักมาก ตอนผมเห็นสร้อยข้อมือเส้นนี้ผมนี่รีบวิ่งไปดูเลย

"You like it? (ชอบเหรอ?)"

"Yes! I love Pikachu! It's suuuuuper cute! (ใช่! ชอบปิกาจูมากกก มันน่าร้ากกกมากกก)"

"Not as cute as you though. (ไม่น่ารักเท่านายหรอก)"

"..."

...เขินอีกละ

ผมพยายามทำเป็นหูทวนลม และก้มหน้าเพื่อซ่อนใบหน้าที่เริ่มเห่อร้อนขึ้นมา ผมทำเหมือนว่ากำลังดูสร้อยข้อมือเส้นนั้นอยู่ แม้จริงๆแล้วสติผม(ที่ไม่ค่อยจะมี)มันหลุดไปไกลแล้ว

"Pa krub!! (ป้าครับ!) Tao rai krub? (เท่าไหร่ครับ?)" อยู่ๆประโยคภาษาไทยสำเนียงฝรั่งแปร่งๆก็ดังขึ้นข้างๆจากมาร์คนั่นเอง