o

31 3 0
                                    

'Liefde is maar een woord....' Mompel ik wanneer ik wat gekalmeerd ben. Ik voel 2 handen op mijn buik. Ik schrik maar toch kijk ik om. 'Dat denk jij...' Fluistert hij.... Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en hij duwt iets in mijn hand en hij gaat weg. Mijn gsm... Die nu helemaal gebarsten is... Bruh. Dat die jongen dat zomaar durft! De jongen genaamd Luka komt terug. 'Herken je me eigenlijk nog wel?' Vraagt hij grijnzend. 'Jha, jij bent die ene sukkel die mij altijd al heeft gepest.' Mompel ik. 'Sorry daarvoor...' Zegt hij. 'Maar dat kwam omdat ik altijd al verliefd op jou was.' Grijnst hij en hij komt dichter. 'Bol af!' Schreeuw ik en de tranen beginnen weer te stromen en ikzelf ren weg.

WordsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu