Annem artık önemsemiyor beni. Nedeni o küçük ap*al bebek. O benim gibi değil. O hiçbir şeyin farkında değil. Anca ağzından salya akar ve sürekli ağlar. Ama beni anlamıyorlar ki. Anlasalar onlara nasıl büyük bir hata yaptıklarını anlatırım.
-
Annem evin içinde bir oraya bir buraya koşturuyor. Ama benim yüzüme bile bakmıyor. Kalbime bir şeyler oluyor. Bıçak saplanıyor adeta. Canım öyle bir ağrıyor ki. Annemin anlamayacağı şekilde ağlamaya başlıyorum. Ama daha küçüğüm(boy ve kilo olarak) ya kendi çapımda bağırıyorum. Annem yanıma koşa koşa geliyor. Beni kucağına alırken bayılıveriyorum. Annem bir telaşa kapılıyor. ' Acaba öldü mü? 'diye geçiriyor içinden. Beni koltuğa koyuyor . Kardeşime bakıyor. Ardından önce ambulansı ardından babamı arıyor. Ambulans geldiğinde ufak bir ışık gözüme çarpıyor. Ardından ambulansa binip hastaneye gidiyoruz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADALET Mİ BU ?
Teen FictionHayat sizce de adaletli mi? Bunu birlikte keşfetmeye ne dersiniz...