PART SEVEN

2 0 0
                                    

eto nasa canada na kami ... spring palang so mejo malamig .. after long yrs nakita ko nadin yung mama ko ... she hugged us with teary eyes ... so we did the same ... nung pauwi na sa bahay nila ... naninibago pa ako ... sao i can't sleep tinignan ko oras it's already midnight sa pinas ... i want to call pero di ko alam panu bumili ng fon card so my mom lend me 2 cards ... i use der fon ...first i called my dad .. then 2nd zike ... mejo my labnat ang mamaw ko ... pinapauwi na nya ako agad ... gusto ko pero kakadating ko lang i was planning to go to the phil . next summer para magkita kami ... at magkasama .. i opened the small box he gave me .. it was his diary for the past 2 years and 6 months at my note pa sa pinakalast page with one petal of red roses  ngsasabing " mgaaral akong mabuti susundan kita jan at ihaharap kita sa altar paguwi natin mahal na mahal kita unggoy ikaw lang nagiisa sa puso ko ... alam kong korny to pero kahit ang gagong katulad ko kayang magpakakorny para sayo  magingat ka jan mahal na mhal kita :) ♥ " ... then ... skul time may i started to go at french skul ... studying stuffs tapos i made friends wth mexicans, russians etc then flips ... pero lagi kong kasma mga español so that i cud talk english fluently and to practice my french with them ... everyday ... all i cud think is zike anu na ginagawa nya ... even nasa klase ako tinetext ko sya ... kinakamusta then ngrereply sya sa bawat txt ko ... he remain sweet and constantly telling me he loves me so much and that it will never change ... dumaan ang mga araw ... mejo nakakaadjust nadin kami ng maayus ... dumating ang  31st ...32nd..33rd...34th... monthsary nmin we still constant calling and texting ... we never get tired talking to each other .. at ako di ako lumalabas ng bahay ... para makasusap lang syla .. minsan ngaaya yung mga new friends ko na tumambay or go somewer di ako sumasama ... i still compare yung mga ginagawa nmin ng mga tropa ko sa pinas sa mga new friends ko dito ...  35th monthsary ... my naikukwento si zike na new friend nila ... na girl mejo my pagkamakati ang sabi ni zike ... lagi nakadikit sakin ang dag dag pa nya .. so niloko ko sya .. anu sige sige kau nalang pinagpalit mo na ko ... tapos agad na sabi nya ... hindi and never kitang ipagpapalit remember im wearing the ring kaya alam nila na engaged na ko .. at explain ko na din sa kanya yun ... then biglang siningit nya ...

zike: unggoy wat if eto na ung huling paguusap natin wat if pag uwi mo wala na ko anu gagawin mo .?

me: ... <di></di>

zike: unggoy .! nevermind wag mu na pansinin hehe :P tatanung lang lam mo na man na iintayin kita kahit kailan pa yan..

me: wag na wag mo nang uulitin yang tanung na yan :( wag kang magisip ng ganyan ... dapat lang intayin mo ako at ngpromise ka na mamahalin mo ko habang buhay ... :)

zike: oo nmn promise ko yun habang buhay :D ♥ oh pala musta na jan nagbabago nmn ba itsura mo .?

me: oo nmn pagumuwi ako jan next yr sisiguraduhin ko maglalaway ka haha joke :P

zike: talga lang aah .. haha xD alam mo nmn na khit anu pa itsura mo paguwi mo dito

mamahalin padin kita tulad ng dati ...

me: aww kaya mahal na mahal kita ee mamaw ko ...

zike: ikaw din unggoy mahal na mahal kita ... :* pahinga ka na jan madaling araw na ooh ..

tulog kana .. gudnyt sweetdreams ... mamahalin kita palagi ...

me: gudmorning din mahal na mahal na mahal na mahal din kita mamaw ko :) mwuah :* bye bye

zike: bye

pero tumagal pa yun ng 30 mins dahil ayaw nya ibaba ung phone ...

di ko alam na nabibilang na pala oras nmin na masya together ...

 ....................

................................

..............................................

dumating ang october excited na excited ako .. dahil mag te-3rd yr anniversary na nmin ... pero lumipas ang 3 days  ng 1st week ng october nanaginip ako ... magkasama kami ni zike naglalakad masayang masaya magkahawak kamay pa

at ang sweet sweet nmin tapos biglang dumilim yung paligid my dalwang lalaking sinalubong kami at pinaghiwalay kami nabitawan nya ako tapos sinuntok nya yung humawak sa kanya ... at kinuha ako .. nung nakita nya na my baril yung lalaking humawak sa kanya at tinutok sakin humarang sya at sya ang nabaril sa tagiliran .. umiiyak ako dahil nakikita ko yung dugo sa damit nya ... niyakap ko sya at ginigising pero wala syang response tumingin ako sa mga lalaki tapos ngsitakbuhan na sila tapos chineck ko ung breathing ni zike naiisip ko n patay na sya tapos pinulot ko na ung baril at ipuputok na sana sa ulo ko bigla akong nagising umiiyak yung mata ko ramdam ko yung luha bumabagsak sa mata ko ... nagaalala na ako ...  kaya kinabukasan tumawag ako sa kanya .. tiniyak ko kung ok sya .. ok nmn daw sya .. pati sila popoy tinawagan ko ok nmn sya ... gusto ko sabihin sa kanaya yung panaginip ko pero di ko na sinabi kasi baka magalala lang sya ... then mga ilang araw nakarecieve ako ng text galing kay popoy ... nabitawan ko yung phone ko nung nabasa ko ung message ... at napaluhod ako sa bigla ... umaagos nalang yung mga luha sa mata ko ... nakalagay sa txt " ayan si zike nasa hospital naun nasa o.r sorry sana hindi nalang nmin sya inaya nung gabi na yun ayw nya talga sumama dahil iniintay nya tawag mu kaso pinilit nmin sya sorry ayan ... nabaril si zike ng dahil samin ... :'( " nanginginig ang mga kamay ko di ako makareply di ko alam ang sasabihin nakatitig lang ako sa phone habang umiiyak at iniisip si zike nagsisisi ako feeling ko kasalanan ko bakit kc hindi ko sinabi sa kanya yung tungkol sa panaginip ko so that i cud prevent that thing to happen kahit na konti ... kinabukasn pumasok ako ng skul nakatulala lang ... malayo ang iniisip tumatawa ngumingiti ako para di nila malaman tapos ngjoke ung isa sa mga friends ko di ko pinansin pero akala nila dinibdib ko kasi nauna na ako sumakay sa metro [underground train] kaya sinundan nila ako at dun tinanung nila kung ok lang ako mangilidngilid na luha ko ... they try to ask me y sinabi ko na nabaril yung bestfriend ko pinipigilan ko yung luha kong pumatak sa harapan nila tapos dumating na yung train at umuwi na kami ...  after a day  nakarecieve nnmn ako ng txt kay popoy " ayan hindi parin gumigising si zike still nasa icu na sya ... alang pagbabagu ung kalagayan nya ..." hindi ako makareply dahil alam ko alang magagwa ang txt ko para umayos ang kalagayan ni zike ... nanghihina ako gusto ko ng umuwi ng pinas para makita si zike gusto ko mgstay sa tabi nya kahit di nya ako makita basta marinig nya lang yung boses ko gusto ko nandun ako gusto ko ako magaaalaga sa kanya gusto ko ako ung una nyang makita pagmulat ng mata nya ... pero para akong baldado ... wala akong magawa .. kundi umiyak at magdasal na wag syang kunin sakin at umayos na ang kalagayan nya ...

TEXTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon