lumipas ang mga araw patuloy padin akong nagdadasal ... nasa icu padin sya ... tapos dumating ang oct. 21 nagdadasal ako na sana umayos na kalagayan ni zike dhil hindi ko makakaya kung mawawala sya sa buhay ko ... around 11 pm sa pinas tumawag ako ...
nakausap ko mama nya umiiyak ... sakin .. parehas kami ng nafifeel kaya imbes na iparinig na umiiyak ako kinocomfort ko si mommy ... dun sinasabi nya na maswerte daw si zike at nakilala ako ... kasi ang laki daw ng pingbagu ni zike simula nung dumating ako sa buhay nya kaya ganun nalang daw sila katuwa nung naging kami ... matagl na oras kaming nagusap at sinabi ko kung pede ko makausap si zike ... tinapat nya yung fone sa tenga ni zike ... sabi ko " zike mahal na mahal kita wag kang bibitaw huh .. tandaan mo ung promise mo sakin mgkakaroon pa tayu ng basketball team ikaw ako pati mga anak natin gusto ko makasama kitang tumandan di ba sabi mo nun gusto mo pagtumanda na tayo at tapos na oras natin isa lang yung libingan natin mamaw ko zike sige na dilat mo na yang mata mo please ... mamaw tandaan mo mahal na mahal kita ... ikaw lang sa puso ko ... kaya wag kang susuko lumaban ka para sakin ... " tapos kinausap na ko ni momy namatay yung fone ubos na ung fone card ko then around 12:05 tumawag ulit ako then 12:07 am habang naguusap na kami at nasa loob sya nakaupo sa tabi ni zike ... narriinig ko ung tibok ng puso ni zike ung heart rate sa machine tapos bigla nalang yung tibok ng puso ni zike ng straight na beep ... tuloy tuloy sumisigaw si momy ng doc nurse yung anak ko pindot sya ng pindot for assistance ... dumating na sila ... tapos nagkakagulo na sa rum nila kinakalma nila si momy tapos narinig nya yung boses ko nakalimutan nya na kausap nya ko ...
mommy anu po nangyayare .. halos ako din hysterical at umiiyak sa mga narinig ko .... pero di sya sumagot pero naririnig ko umiiyak sya hysterical tapos binaba nya yung fone ... after 1 hr na pagdadasal kay lord tumawag ulit ako ... but i feel heavy kahit ngriring palang yung phone bumubuhos na ung luha sa mata ko kinakabahan ako ... nung sinagot ni daddy at sya ung nagsalita bigla syang napaiyak at sinabing wala na si zike ... di ako makapaniwala ... ayokong maniwla na wala na si zike ... di kayang tangapin ng puso ko na ung taong pinakamamahal ko wla na ... na wala na kong babalikan sa pinas ... wala na ung dahilan ko para sumaya ... at higit sa lahat tinangay ng pagkawala nya yung plano ko sa buhay ko ... parang lahat naging blanko ... parang nawalan ng meaning ung excistence ko bumagsak ako sa kinatatayuan ko durog na durog ung puso ko ... gusto kong tumakbo sa malayo pero nanghihina ko ... hindi ko maigalaw yung katawan ko ... at di ko mapigilan umiyak sinasabi ko sa sarili ko na hindi yun totoo bukas lang tatawag ako at sasagutin ni zike yung phone nya at igigreet nya pa ko ng happy anniversary tatawanan pa nya ako at aasarin ... pero lalong di ko matangap na 3 days nalang 3rd yr anniversary n sana nmin ... kaya lalong mahirap yung pgtangap ko sa pagkawala nya ... 3 months akong umiiyak gabi gabi ... hinihiling ko na sana kunin nadin ako ... para magkasama na kami ... ang mawalan ng taong sobra mong minamahal daig pa ang dudukutin ang puso mo habang humihinga kapa ... in a state of denial padin ako after that day ... pero napansin ko nlang yung sarili kong hawak yung diary nya at binabasa ... pumapatak ung luha ko di ko mapigilan ... at kapag nakikita ako ng kapatid ko lagi ko nalang dinadahilan na dahil napakasad nung pinapanuod kong movie ... then in reality sa isip ko wala na talga sya ... wala na sya kasama ng pangarap nmin ... nung tumawag ako kila popoy ramdam ko sa boses nila yung lungkot ... tapos kinuwento nya sakin yung nangyare nung time na nabaril si zike ... yung gabi na yun papauwi na sila galing sa last practice ng sayaw tapos sa my kanto palang madami ng nakatambay na dayo tapos nakababa na lahat habang naglalakad dikit ng dikit yung girl kay zike si zike nmn daw iwas ng iwas lumalayo naiinis na nga daw si zike nung time na yun lumalayo hawak yung cp at ngpepretend na tumatawg ako para di na lumapit .. tapos yun na nung nasa part na sila ng street na mejo madilim ... my humarang sa kanila tapos hinila yung gurl na kumukulit kay zike nung ganun na binaba na nila ung gamit nila tapos ngsimula na yung gulo .. si zike nakikipagsuntukan na din .. nung makita daw nya na sinabunutan yung babae na kumukulit sa kanya .. pinuntahan nya sinuntok yung lalaki then bigla my kinuha sa likod sinuntok si zike tapos my narinig nalang silang putok ... nagtakbuhan yung mga dayo tapos nakita nila si zike duguan yung tagiliran tumakbo sila sa kanya at tinulak yung girl ... tapos binitbit nila si zike ... pumara sila ng jeep walng humihinto tapos nagkakagulo na sila .. my dumaan na trycicle at nung nakita sila na bitbit si zike huminto at tinanung sila nung makita kalagayan ni zike dun pinasakay agad sila... saka nila tinawagan yung mommy at daddy ni zike ... habang kinukwento ni popoy yun ang sakit sakit gusto ko magalit pero hindi ko magawa umiiyak nalang ako ... ngtatanung ako kung bakit sa dinami dami ng tao bakit si zike pa .. madami namang masama sa mundo bakit sya pa ... bakit kung kelan binigay ko na yung buong buhay ko sa kanya saka pa sya kukunin sakin at bakit kung kailang nakaplano na yung buong buhay ko kasama sya saka sya babawiin... pero lahat ng tanung ko walang sagot ... naiintindihan ko yun ... wala akong sinisisi ... tinanggap ko nalang yung pagkawala nya at umiiyak nalang ako ... sa araw araw na humihinga ako dala dala ko yung bigat na pagkawala nya yung butas sa puso ko alam ko hinding hindi na magsasara at maaayos pa ng kahit na sino ... tumawag sakin si mommy nung pagkatapos ng funeral ni zike ... sabi ni mommy lahat ng gamit nming dalawa nakalagay sa attic sa room ko sa bahay nila ... sa room na yun na puno ng memories dun magkasama kaming tumutugtog ng gitara .. nagkakantahan nagaasaran tumatawa nagkakatampuhan at nagkakaayos ... sabi ko kay mommy one day babalik ako dun ... at aalalahanin ko yung mga time na masaya kami magkasama at nangako na tatandang magkasama dun babalik ako kahit wala na sya kahit puro nalang alaala yung nandun ...
..........
.....................
................................
BINABASA MO ANG
TEXT
FanfictionSana maintindihan nyo ng maayos. Any wrongs , just message .. thanks :)
