Oslo'da ıssız bir kış akşamı idi. Nicholas kulağında Philips marka kulaklıklarıyla Urgehal dinlerken kilisenin önünden geçiyordu. İki ay önce en yakın arkadaşı olan Teresa bu kilisenin önünde vahşi bir şekilde katledilmiş idi. Nicholas'ın tek arkadaşı oydu. Bunun sebebi ise "hayali arkadaşlarının" başka arkadaşlarının olmasına izin vermemeleri idi. Nicholas gün geçtikçe deliriyordu. Ailesiyle de bağı çok yoktu. Babası, henüz bebekken Nicholas ve annesini terketmişti. Annesi maddi sıkıntılar çekiyordu. Akrabalarından, dostlarından sürekli borç alıp geri ödeyemiyordu. Bu yüzden yardım istemeye yüzü yoktu. Son çare olarak oğlunu yetiştirebilmek için kendisini satmaya karar verdi. Bu işten git gide zevk almaya da başlamıştı. Nicholas artık o kadınla bir arada kalmak istemiyordu. Daha fazla bunlara katlanamayacağını aklından geçirirken gözü aniden kilisenin önünde yere fırlatılan ouija tahtasına takıldı. Biraz zedelenmişti fakat üzerindeki harfler yerli yerinde duruyordu. Üstelik tahta, anlamsız derecede sıcaktı. Her taraf karlarla kaplı olmasına rağmen bu tahta adeta yanıyordu.
Kulaklığını çıkarıp tahtayı incelemeye başladı. Pek bilgisi olmamasına rağmen bunun şeytani varlıklarla ilgili olduğunu biliyordu.
Kilisenin çanı aniden çaldı. İçinde soğuk bir ürperti oluştu çünkü Teresanın arta kalan parçaları bulunduğu sırada da kilise çanı acı acı çalıyordu. Tahtayı çantasına atıp koşmaya başladı. Öyle hızlı koşuyordu ki caddeye çıktığının farkında bile değildi. Bir köşeye geçip biraz soluklandı. Soğuktan dolayı gözleri sulanmıştı. Çevresindeki insanlar ona sadece silüet gibi görünüyordu.
Kendisini az da olsa ısıtmak için bir Camel white yaktı. Her dumanı çektiğinde biraz daha ısınıyordu. Tam yerinden ayrılacaktı ki yanına mavi saçlı, My Chemical Romance kolyesi takan, Panic! tişörtü giyen bir kız geldi. Nicholas'a, "Çakmağını alabilir miyim?" diye sordu. Nicholas bir şey demeden çakmağı ona uzattı. Kız, Nicholas'ı kilisenin önünde görmüştü ve ona "Dindar biri misin?" diye sordu.
"Pek sayılmaz." dedi Nicholas. "Nereden çıkardın bunu?"
"Seni az önce kilisenin önünde gördüm. Sanki dua ediyor gibiydin. Bir şeye odaklanmıştın."
Nicholas kıza havalı gözükmek için ouija tahtasını çantasından çıkardı.
"Bunun ne olduğunu biliyor musun?" diye sordu Nicholas.
Jessica ani bir hareketle Nicholas'ı bir sokak arasına soktu ve ouija tahtasını elinden alarak "Bu işlere bulaşmak istemezsin. Emin ol bu tahta sende kaldığı sürece başına iyi şeyler gelmeyecek." diye fısıldadı.
Nicholas aldırmadı ve alay edercesine güldü. Jessica onu hemen iki sokak arkadaki kendi evine götürmeyi teklif etti.
"Eğer benle gelirsen, bu tahta hakkında merak ettiğin her şeyi sana bir bir anlatacağım." Nicholas durumun ciddiyetinin farkında değildi. Jessica'nın teklifini kabul etti ve ıssız sokakta yürümeye başladılar...
