Message: Sinulat ko ito dahil gusto kong matapos ito...kahit ako lang ang gumawa..habang binabasa ko kasi ang "VOICELESS"...ayy!!...
bigla nlang itong naputol...tapos nabitin ko...kaya nakapag decide ako na gumawa ng sarili kong ending ng story ng voiceless,...super kinilig kasi ako sa story nina..SYNC MNEMOSYNE at MOMOXHIEN CLARKSON eah..:D...
....here we go!!.....
______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
MOMO'S pov:
battle of bands:...Then lastly...napatingin ako ulit sa my EXIT DOOR kung saan plabas na ang SYNTAX ERROR ...
Nakita ko na bago sila lumabas ay..bigla silang napatingin rin pabalik saakin...medyo naiiyak narin ako kaso pinipigilan ko lang eE!!...
Nkita ko si Sync na umiiyak rin sa mga pangyayari...nakaramdam ako sakanya ng awa!...
gusto ko na tlaga siyang paniwalaan na mahal na talga nia ako...kaya lang biglang pumasok sa isipan ko na baka niloloko niya lang ako....
habang kumakanta ako ay kita ko sa aking mga mata na unti unti nang nagsarado ang pinto ..hanggang sa nagsara na ito ay nawala narin sila sa paningin ko...
Pagka-alis na pagka-alis ng syntax error ay nakita ko naman si aila na nakaupo sa may audience ..na malungkot na malungkot..kitang kita ko sa mga mukha nia na..masyado siyang naapektuhan sa mga nangyayari..
mga ilang segundo ay..nakita kong tumayo na si aila sa kina uupuan niya at lumapit sa may pinto at sumunod nrin sa Syntax Error....
Tuloy tuloy lang ako sa pagkanta...
"Face down in the dirt, she said,
"This doesn't hurt",
she said,
"I finally had enough."
natapos na kmi sa pagkanta...
the next thing I know ...nanalo kmi sa battle of bands.
we won and syntax error disbanded themselves
....
I got my revenge but what now?...I should be hapy right? But I am NOT....
nung matapos na ang battle of bands ay dumeretso na ako sa backstage...
at dun na ako naiyak....:''C...
"Ano itong nagawa ko ??.."...ang sabi ko sa sarili ko...habang pinupunasan ang mga luha sa mga mata ko....
sa d kalayuan ay natatanaw ko si kevin sy.. na pinagmamasdan ako...at d nag tagal ay nilapitan nia na rin ako....
" ok! ka lang ba momo?.." ang tanong nia saakin habang...hinihimas himas ang likuran ko...para i comfort ako...
"oo ..ok! lang ako"..ang sinabi ko sa kanya...pero ang totoo talaga ay..hindi maganda ang pakiramdam ko....para bang..mahahati ang puso ko sa dalawa dahil sa ginawa kong pagsali sa banda nila kevin sy..
pinag sisisihan ko na ...dapat nakinig nlang ako kina aila...at dapat hndi ako nagpa-dalos dalos sa mga desisyon ko...
"sana pala nakinig nalang ako kay aila".....ang saad ko sa sarili ko...
at napayakap nalang ako bigla kay kevin sa di maintindihan na dahilan...
siguro kasi nga nalulungkot ako diba??..
"ok ka lang ba tlaga??.."
ang tanong saakin muli ni kevin...
natahimik muna ako ng ilang segundo pagkatapos nun ay nagsalita narin ako...at sinabi na ang totoo sakanya....
