If You Would Know..

Deel 1

"Luke, please kom hier heen. Ik heb je nodig" zeg ik door de telefoon. "Oh Mary ik kom eraan." en hij drukt de telefoon uit. Ik zucht en begin weer te huilen. Nu maar wachten..

"Hoi Luke.. Ja ze is boven." hoor ik mijn moeder vanuit beneden zeggen. Ik zit op de grond en ik hoor Luke zijn voetstappen op de trap. Hij stormt de kamer binnen. Hij ziet vast dat ik gehuild heb, want hij kijkt me verschrikt aan. Ik kijk hem aan en het lijkt een eeuwigheid voordat hij bij me komt zitten. "Wat is er Mary? Waarom heb je gehuild" Zie je. Ik zei het. "Je kent Tyler? Die had kanker weet je nog?" Luke slaat zijn handen voor zijn mond. Ik begin weer te huilen. Luke trekt me in een knuffel en begint rondjes op mijn rug te tekenen met zijn vinger. Hij weet dat ik daar rustig van word. Ik kalmeer weer een beetje.

Na een lange tijd in een knuffel gezeten te hebben maakt Luke zich los. "Lieve Mary, ik zou willen dat ik langer kon blijven maar ik moet naar de SoundCheck." Oja hij zit in een band.. 5seconds of summer. Super leuk! "Het maakt niet uit, het was fijn om je even te zien." Luke geeft me een kus op mijn wang en loopt weg. Net voordat hij mijn kamer uitloopt roep ik hem. "Luke!" hij draait zich om. "Dankjewel dat je tijd voor me vrij maakt" Hij glimlacht. "Altijd toch voor jou" Hij geeft me een blaaskusje en loopt weg. Ik kijk uit mijn raam en na een paar seconde is hij buiten. Ik doe snel mijn raam open en zwaai. Hij zwaait terug en hij loopt de hoek om. "Dankjewel" zeg ik zacht in mezelf. En een traan valt over mijn wang

2e boekje 😍 ik hoop dat het een beetje bevalt. En btw, op mijn eerste boek (the best boys ever) heb ik al 5.52 k lezers💖😍 dankjullie wel