Ömerden
"Ya nasıl Defne?"
"Ben seni seviyor-"
"Kandırmışsın beni! Yine kandırıyorsun"
Hala şoktaydım. Defne bana yalan söylemiş. Defne'nin ağladığını görünce yanına gitmek istedim. Ama gururum izin vermedi. Aylardır beni kandırıyormuş. Belki bu mektup olmasa hala kandıracaktı beni.
"Ömer seni gerçekten-"
"Sus " dedim. Kapıyı gösterdim.
"Defol"
Defnenin ağlaması şiddetlendi.
*******************
Uyandığımda terler içinde olduğumu farkettim...Defne gittiğinden beri hep aynı kabusları görüyodum.Hep onu,Defnemi görüyodum.. Gideli 2 Ay oldu... Koskoca 2 Ay... Ama ben 2 Ayı,1 Yıl olarak yaşıyodum.Hep bi içimde umut,geri dönermi? Dönerse ne yaparım? Ama bu günden sonra,Defne yerine,hayatımı işime adayacağım.....
Defneden
Güneşin yüzüme vurması ile kalkıyorum yataktan.Koşarak lavaboya gidiyorum,miğdemi boşalttıktan sonra çıkıyorum dışarı.. 1 Aylık hamile olmama rağmen,sanki 5 Aylık gibi,miğdem ağzımda hep...
Yavaş yavaş aşşağıya iniyorum,mutfağa doğru gidip kahvaltımı hazırlıyorum.
Aşağıda Yasemin sayesinde tanıdığım Buseyi görmüştüm. Siyah saçları ve mavi gözleriyle herkes hayran kalıyordu ona.
En yakın arkadaşımdı. Sadece bilmediği Ömer. Hikayeyi biliyor ama o kişinin Ömer olduğunu bilmiyordu.
En çokta şu dokunuyordu bana 'Ömerden hoşlanması'
Diyemiyordum işte. O Ömer o kişi Ömer. Sevme onu diye. Evet kıskanıyordum. Evet içim içimi yiyordu ama diyemiyordum.
Önümdeki 8 aya bakıyordum. 8 ay sonra mutlu olacaktım. 8 ay sonra hayata tutanacaktım. 8 ay sonra sevmeyi sevilmeyi tekrar hatırlayacaktım.Bebeğim ile.... Belkide bebeğimiz...Telefonumun çalmasıyla hemen telefonumu alıyorum elime.Baktığımda Yasemin arıyodu...
D- Efendim Yasemin?
Yasemin Y- Ne zaman dönüyosun Defne?Sorduğu soru ile sessiz kaldım.. Türkiyeye dönmek demek.. Ömer demek.Ama madem oraya dönücem,bebeğim için onu görmezden gelmem gerek...
Bu belki çok zor ama. Onu görmezden gelmem gerek.
D- 9 ay sonra.
Arkadaki "Ne" sesini duymamla telefon elimden düştü.
Ömerdi bu.
Telefon yerde ve "Defne iyi misin" sesleri. Hala merak ediyordu beni. Aklımdaki 'defol' sesi yankılanınca birden kendime geldim. Telefonu kapattım.
Buse 'İyi misin?' Gibi bakınca başımı salladım. Karnıma dokundum. Sevdim.
"Baba yok. Biz ikimiz büyüceğiz. Birbirimize tutunucağız. Tamam mı annem?"
Buse bana sarıldı. Sıkı sıkı. En çokta bu güzeldi. Yanımda olması. O olmasaydı. Ben galiba sürünürdüm buralarda.
Buse "Kahvaltıya otur işe geç kalıcaz." deyince hemen masaya oturdum. Yemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hisset |Kiralık Aşk|
FanfictionÖmerin oyunu öğrenmesiyle,hamile hali ile İtalyaya kaçan Defnenin hikayesi...