Günün ağarmasına bir kaç saat olmalı,uyanma vakti geldi.Her sabah olduğu gibi gözlerimi açtığımda çocukluğumu geçirdiğim pembe odada uyanmayı diliyorum.Her sabah olduğu gibi hayal kırıklığımla başbaşayım.Beyaz tavan bana sekiz yılımı hatırlatıyor.Ailem olmadan geçen kocaman yılları...
Doğrulup çıplak ayaklarımı soğuk zemine değdiriyorum.Ailemi buz gibi toprağa koyduktan sonra alışkınım soğuğa,hissetmiyorum.Masanın üzerinde ki fotoğraflara günaydın dedim tek tek;ablamı öptüm,abime sarıldım,babama baktım uzun uzun,annemin yanağını okşadım.Aynı cümle dudaklarımda "Size,Rabbime kavuşacağım gün için sabırsızlanıyorum".
Ben her gece ölüme hazırım der gibi uyurum sekiz senedir.Bembeyaz elbisemin bana hatırlattığı onca şey burnumun ucunda bir yerleri sızlatıyor.Ağlamak üzereyim ama istemiyorum.Ağlamayacağım diyerek beynime yapılması zor bir komut veriyorum.İtiraz yok,vücudum itaat ediyor.
Abdest almak için başımda ki örtüyü düzelterek lavabonun yolunu tutuyorum.Hemen karşımda duran aynaya bakmama gerek yok.Göreceğim şeyler soluk bir ten üzerinde rengi sarıya dönük kısa kirpikli bir çift göz,babamınkilere benzeyen hafif kalın dudaklar ve annemin ki gibi küçük bir burun.Zaten biliyor olduğum bilgileri gözümün ucu aynaya takılınca teyit etmiş oluyorum ancak dudaklarımın kenarında duran ufak gülümseme beklediklerimin arasında değildi.Hayırlısı olsun diyerek ayrılıyorum kendimden.Namaz yine huzurum,başımı eğdiğim rukü,ne olursa olsun yine dönüp geleceğim yer secde,o yüce makamdan aldığım selam;Tahiyyat...Yine dualarımdayım,yine aklımda büyük kayıplarım,gidişlerim,kayboluşlarım,dönemeyişlerim...Kalbim sızlıyor aniden,gülümsüyorum.Burdayım dedi beni 20 yıldır içimden içimden öldüren sebep.Dualarıma onun ismini de katıyorum.Mutlu olsun,dünyada ve ahirette mutlu olsun...
Dışardan gelen gürültüyle seccademi katlayıp pencereye yöneliyorum.Küçük bir kamyonun kasasından eşyalar indiren insanların karşı apartmana girdiğini görünce bir süredir boş olan dairenin kiralandığını anlıyorum.Mobilyalar tek başına yaşayacak olan birinin ihtiyaçlarını karşılayacak nitelikte.Gözlerim yeni komşumu ararken henüz perdesi olmayan dairenin içinde dolanıp eşyaları yerleştirmeye çalışan bir adamı farkediyorum.Onun yüzünü benim tarafıma döndürmesiyle kalbimin göğsümü delecek gibi atmaya başlaması bir oluyor.
Geçmişte kalan ama kalbimin bitmek bilmeyen sızısı bana bakıyor....
Dudaklarımın benden izinsiz onun adını fısıldaması,kalp haykırışımın ufak bir tercümesi sadece;,Yaser...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayırlısı Böyle
General FictionAyşe KARALI'nın kaçışları kaderin önüne geçer mi? Yaser YALÇIN'ın minik sevgilisi onu yine terkeder mi? -------------------------------------------- Birbirine tutunamayan iki aşık,aşık kalmaya devam edebilir mi? ...