Yaz Öküzüm

82.Bölüm (Final)

Ayrilmanin zamani geldi sorunlarim var ve yazamiyorum daha fazla bekletmek istemiyorum sizi en kisa yoldan bitirmek mantikliydi belki bir umut yazar olurum diyodum ama oda olmucak hic bir hayalim olmadiki bu olsun enistenizlebayrilmak uzereyim 8 ay pesinden kosmama ragmen cok sevmeme ragmen yoruldum ozur dilerim affedin beni

*******
Düğünün bitmesiyle yari kisi dagilmisti. Kaan arabanın kapısını açtı. Gelinliği kaldırıp bindim.

Ayakkabının altına bakmamla mine yazılarının yarısı silinmiş ama tamamen silinmemişti kaanla ayni anda güldük

Topuğuna baktığımda andrew yazısı silinmemişti bu sefer anırdık. Kaan arabayı çalıştırıp otele sürdü (tovbesteysin)

Telefonumu çıkarıp andrew'e ayakkabıyı attım yanına "dul kal zkkdhskdj " yazıp yolladım anında görüldü oldu ama ibneligine ekranı kapattım mesaj sesi geldi ama biraz daha bekledim.

Açmamla ses ard arda 10 mesaj sıralanmıştı okumamla gülmem bir oldu.

"Sus len şii çocuğunuza benim adımı koyun

Koyun*

Geç görüldü

Hm tm

Yazıyorum bunları

Tamam ilan

Heyy

Gittiniz mi otele?

Ama namus gitti

Bensiz mi? Lan güzel kız var mı?

Konum at

Laaan"

"Geldik" sesiyle etrafıma baktım uu çok büyüktü kafamı eğdim (utandım amk) Kaan gelip kapımı açtı

"Hadi bakalım prenses" elini belimden ve bacağımdan geçirip kucağına aldı. Elini boynuna dolaylı kafamı omzuna koydum otelden girip kartı aldı kimsecikler yoktu vay ve bu kadar güzel otelde kimsecikler yok

"Kapattım" kaana baktım

"Ney" die kaşımı kaldırdım

"Oteli diyorum kapattım" die gülümseyip asansore bindi. Hareket edince kokusunu içime çektim vanilya kokusuyla parfümü karışmıştı.

"Hmm" die mırıldandım ellerimi daha çok doladım boynuna asansör durunca inip ilerledik kapıya kartı okuttu ve içeri girdik heryer gül doluydu.

Yatağın üstünde gül yapraklarıyla E ve K harfleri vardır. Gülümsedim

"Bu kadarını beklemiyordum" die güldü

"Sen asıl şuraya bak" die yatağın yanını gösterdim "oo" die ses çıkardı ne mi vardı 'öhöömm' söylesem miii

Üstü full gül yaprağı ile kaplanmış küvet vardı güldüm kaan yavaşça yere indirdi ilk işim ayakkabılarımı çıkardım kaan ceketini çıkarırken kafamı eğdim anlamış olmalı ki

"Hazır olmadığın hiç bir zaman sana dokunmam yeter ki bana güven ve iste"

"Istememek değil korkuyorum" die yatağa oturdum. Kaan yanıma gelip oturdu

"Ben yanında olduğum sürece korkmucaksın ki bu demek oluyoki ömür boyu korkmucaksın çünkü hepbyanında olucam ömür boyu" ömür boyuna die bastirmisti kelimeyi

O an dudaklarina yapıştım. Yumusacikti operken istemsizce ellerim gomleginin dugmelerine giti gomlegini cikarirken o an arkamdaki ellerinin ve fermuarinin deyislerini hissettim.