Ken's POV
Habang nagtuturo yung pinaka boring na professor namin, ayun parang wala ako sa classroom. Nagcecellphone lang ako, naknang. Amboring
Nag vibrate yung phone ko
Nagtext si Samantha
"Ken sorry sa lahat, iloveyou. Natanggap mo naba? Salamat pala sa lahat, Goodbye na hanggang diyo nalang ako, sorry ulit, antayin ko reply mo"
Tss, dahil sa ginawa niya, hindi ko lang pinansin at natulog nalang ako sa desk ko.
Nagring yung bell by 10:20
Nag ditch ako ng class
Tinatamad ako pumasok
I feel like smokin'
Raine won't know
And ngayon lang to promise
Pumunta akong 7/11 para bumili ng lighter at marlboro black.
Nagstay muna ako sa labas ng treats. Tipidtipid muna ako kaya di ako nagpuntang SB nagiipon para sa Monthsarry gift ko kay Raine
Namimiss ko na si Raine
Busy siguro, makauwi na nga.
11:36 nung nakauwi ako
"Ay ser, may sulat pong dumating para sainyo, ngayon ngayon lang ho dumating, tapos umalis po si Ma'am pumuntang cambudah?
"Cambodia ho?"
"Basta yun po. Balik din daw ho sila bukas ng umaga"
Kinuha ko yung sulat
Dumeretcho ako sa room ko
I took off my pants and shirt
And just boxer.
So damn hot in here, I opened
The aircon played some latest music from my iPhone library
Binuksan ko yung sulat ni samantha.
Binasa ko
Nagulantang ako, parang magpapakamatay siya dahil sa sa break up namin,
Sinuot ko uli lahat ng suot ko kanina.
Tinatawagan ko si Sam, cannot be reached
Inulit ko yung pagtawag
Sumakay ako sa Kotse ko
Nagdrive ng sobrang bilis makapunta lang kanila Sam, medyo malayo pero binilisan ko ng sobra
Nakonsensya ako sa ginawa ko
Naaawa ako dahil siyempre may pinagsamahan din kami kahit papaano
Nakadating nako sakanila
Nagdoorbell ako
"Samantha! Samantha!"
Sigaw ko
May babaeng lumabas
"Sino po sila?"
"Si samantha po?"
"Nasa kwarto niya po"
"Manang puntahan na natin, magpapakamatay siya!"
Nagmadali akong umakyat
Hindi naka lock yung kwarto niya
Wala siya sa kwarto niya.
Pinuntahan ko sa CR
"SAMANTHAAAAAAA!" Sigaw ko
Umiyak si manang sa nakita niya
Tumawag ka ng Ambolansya manang
Inalis ko sa pagkakabigti si Samantha
"Samantha, sorry kung hindi kita pinaniwalaan, kasalanan ko to, pinapatawad narin kita, okay na yun"
Tinignan ko kung may pulso pa si Samantha
"Manang may pulso pa siya"
Dumating na ang ambolansya
Umakyat sila
Binuhat si Samantha
Habang nasa ambulansya kami nila manang tinanong ko siya
"Manang, kelan po ba babalik yung parents ni Sam na nasa America, Ex boyfriend niya po ako"
"Huh? Matagal nang Patay ang mga magulang niya, ayun ba sabi niya saiyo? Kasi mahirap para sakanyang tanggapin na wala na sila, simula 15 years old yan, ako na ang legal guardian niyan"
Hinawakan ko kamay ni Samantha
"Samantha, lumaban ka, wag kang bibitaw, strong ka diba? Pwede parin naman tayong maging magkaibigan"
Dumating na kami sa Mother Teresa Hospital
"Kayo po ba yung nanay ng Patiente?
Tanong kay manang
"Legal Guardian ho, kamusta na po siya? Okay na po ba siya?"
Yumuko yung doctor
"Sorry Dead on Arrival ho"
Hindi naniniwala si manang
"Doc, sabihin mo nagbibiro ka, diba doc buhay na buhay si Sam? Kakain pa nga kami sa labas. Doc diba? Nagbibiro kalang"
"Sorry po talaga...."
Wala, Dead on Arrival si Samantha.
Bumuhos ang mga luha sa mga mata ni Manang
Ayoko siyang tignan dahil naaawa ako
Nilapitan ko siya
"Manang Tama na..."
"Ang daya ng kapalaran" sagot ni manang
Tinawagan ko si raine
"Raine, si Samantha"
"Ano nangyari?"
"Nagpakamatay siya"
"Huh? Di nga? Nasaan ka? Punta ako diyan"
"No need"
"Osige"
Call ended...
