Secret Lovers (Mika Reyes-Ara Galang-Bang Pineda-Richard Juan)

Chapter 37: Sorry

mika

andito na kami sa loob ng kwarto ni bang..

bumulong agad ako kay ara..

me: by, nakikita mo ba ang nakikita ko?

she smiled and nodded in response.

ano bang nakita namin?

well, si bang lang naman, nakahiga sa hospital bed saka si richard nakaupo sa tabi nito habang hawak ang kamay ni bang.. ewan ko lang kung paano nakakatulog si richard ng nakaupo.. haha..

pagkatapos ng lahat ng nangyari, lahat ng nalaman ko, masaya lang ako.. kasi una, kami naman ni ara ang may pakana... at sabi nga nila, how can you forgive others when you can't forgive yourself..

kaya pinatawad ko na sila, pati na rin ang sarili ko..

all of these are meant to happen for the right reasons.

ara: they look like a great couple..

ngumiti si ara.. inakbayan ko naman siya...

me: wala bang bitterness yan, daks?

ara: sira!

saka niya ko bahagyang kinurot sa tagiliran..

hahahaha..

pero nagulat ako nang yakapin ako ni daks and assured me..

ara: no bitterness at all because i've accepted that you're meant for me after all...

akmang yayakap siya ulit nang itulak ko siya ng bahagya..

me: daks, di pa tayo official..

aba, natawa lang naman po siya..

ara: edi gawing official..

me: sira! di pa nga tayo nakakamin sa dalawa eh..

natawa na lang kami pareho..

natigilan na lang kami nang makita naming nakatingin na pala si bang sa amin..

bang: kanina pa kayo diyan?

tumango na lang kami ni daks saka lumapit sa kaniya..

hinawakan ni ara ang isang kamay ni bang na hindi hawak ni richard..

ara: hindi naman. kumusta ka na?

nakita naming paiyak na ulit si bang..

ganto pala buntis no, iyakin..

bang: ara, mika, i'm so so sorry. sorry dahil nangyari to.. i'm sorry.

ibinalik niya ang tingin niya kay ara na ngayon ay mukhang naluluha na rin..

i mean, sino bang hindi maluluha sa ganitong sitwasyon?

ara: it's okay. i'm sorry too, for failing to be there when you need me..

hinawakan naman ngayon ni bang ang kamay ni ara..

bang: will you take me back?

saka ko naramdaman ang paninigas ko maging ang paninigas ni ara...

napayuko na lang si daks..

ara: i'm sorry, bang pero hindi na.. that child is richard's responsibility.. you know i love you, right? but maybe god has a better plan for you than you have for yourself..

tuluyan na nga silang naiyak..

at ako nama'y napaupo na lang sa couch dito sa kwarto para kahit papaano eh mabigyan ko sila ng oras para makapag-usap..

-----

ara

masakit.. masakit siyempre para sa akin dahil nasasaktan ko na naman si bang..

pero anong magagawa ko? kapag tinanggap ko ulit siya, masasaktan ko lang ang sarili ko, si mika pati na rin si bang mismo..

alam ko kasi sa sarili ko na si mika talaga ang mahal ko..

bang: then take this baby. i don't want it.. take it. please let me have you back again..

sasagot na sana ako nang mapansin kong nagising na si richard at tahimik na naupo sa tabi ni mika..

hinawakan ko ang kamay ni bang at pilit siyang pinapakalma..

me: bang, don't stress yourself. makakasama lang yan sa baby.. wag mong isipin at itrato na bagay lang yang nasa sinapupunan mo.. biyaya yan ng diyos.. alam mong mahal kita pero mas nararapat na si richard ang makasama mo.. ayokong gumising na araw araw napapaisip ako na dapat ipinagkaloob ko na lang kayo kay richard kasi siya naman ang ama ng magiging anak niyo.. i'm sorry, bang :(

malungkot siyang ngumiti at pinisil ng mahina ang kamay ko..

bang: i understand. thank you, ara. thank you for the love.. all my life, i've loved you so much..

ngumiti ako at tumango na lang..

lumapit ako kila mika dahil tinawag niya ako..

naupo ako sa tabi niya saka niya ako binulungan.

mika: this is not the right time to open this to bang.. kay richard muna natin sabihin.. is it okay?

me: of course.

tumingin si mika kay richard..

mika: chard, can we talk outside?

tumango na lang si chard.. tumungo kami sa labas ng kwarto...

okay.. whoo.. eto na..

--------

tyfr :)

votez and commentz :)

god bless