Kort weird verhaaltje

deel 2

deel 2

have fun reading it:p

------------------

Na dagen zoeken kwam hij uiteindelijk bij ene kamer waar hij nog niet geweest was.

Er stonden beelden, het leek van dieren.

Hoi ging in het midden staan , zover hij kon, en draaide om zich heen.

De beelden leken elke keer dat hij niet keek te bewegen...

Hij bleef staan en staartde naar een beeld toen hij iets tegen zijn schouder voelde.

Hij draaide zich om, en schrok zich dood, want daar stond de Rob weer!

Maar deze de rob was anders..

Hij had een wazige blik in zijn ogen, alsof hij niks zag, en hij stond een beetje voorover gebogen...

Toen werd ineens alles zwart...

Toen werd hij wakker en keek om zich heen hij lag op d egrond voor een deur waar buitenlicht onderdoor kwam.

Hij stond op en liep naar de deur.

Hij opende deur en hij was buiten, zou het allemaal een droom zijn geweest? Hij volede in zijn broekzak en vond twee delen van ene sleutel hmmm.

Hij besloot er geen aandacht aan te besteden, en hij ging op weg naar zijn volgende doel: Franrijk.

Hij stapte maar eens in het vliegtuig en vloog naar parijs.

Hmm, die man die achter hem zat leek wel erg op de Rob uit zijn droom...

Maar hij besteede er geen andacht aan en viel in slaap

.

Toen hij wakker werd was het vliegtuig leeg, op twee mannen na...

De mannen keken naar hem en zeiden: mooi u bnt wakker gaat u uit het vliegtuig alstublieft? Loop maar mee.

Hij zag dat het vliegtuig al geland was; Normaal laten ze mensen toch nooit slapen als ze geland zijn? En wat was het vliegveld toch leeg?

Maar ja met die vragen in zijn hoofd liep hij met d emanne mee

Ze liepen over het vliegveld, in de verte zag hij de terminal en de verkeerstoren al.

Maar ze vlijven lopen, ze haalde zijn bagage op en zeiden: we hebben een taxi voor u loopt u maar mee.

Hij bleef het vreemd vinden, en hij stapte net in de taxi toen hij zich ineens iets bedacht, die ene man was die Rob uit zijn droom!

Hij zei: ik moet even naar de wc kunt me excuseren? ?

Ze begeleidden hem onder achterdochtige blikken naar de wc's.

Hij nam zijn tas mee en liep naar binnen, in de wc keke hij om zich heen naar een ontsnappings route

.

Hij zag er geen, alleen een piepklein raampje waar hij niet door paste en een fietsband met een wekker eraan...

Hij had iets bedacht met de fietsband en de wekker.

Hij gooide zijn spullen uit het raam en spande de fietsband van de wasbak tot de wc, en draaide vervolgens de wekker erin vast, en toen hij klaar was, zette hij de wekker op 1 minuut later en wachtte tot hij af ging... Toen dat gebeurde veranderde hij in een roze kip!

Hij fladderde naar het raampje en ging erdoor.

Gelukkig kon hij terugveranderen wanneer hij wilde, en hij rende er met zijn spullen vandoor.

Nou moest hij e rnog achter komen waar hij was. Groote kans dat hij niet in frankrijk zat.

Hij besloot maar in 1 richting te lopen, en af te wachten waar hij uitkwam

.

Hij liep en hij liep en al snel kwam hij een klein dorpje tegen.

Op het plaatsnaambordje las hij: San burrito, wat klonk als een Spaanse of Mexicaanse naam.

Hij liep het dorpne san burrito in en vroeg aan d eerst voor bij komende persoon in het engels waar hij is.

De man antwoordde met een vreemde mengeling van Engels en wat hij maar opvatte als Spaans.

Hij kon het moeilijk verstaan maar nadat d eman het drie keer had gezegd wist hij waar hij was.

Hij was in Mexico, en dat was verschrikkelijk ver van waar hij moest zijn: Frankrijk, en hij had geen geld...

Zo hij ging maar allemaal klusje doen in dit dorpje en ondertussen een baan zoeken

.

Hij solliciteerde en solliciteerde maar, maar door zijn beroerde Mexicaans kreeg hij nergens een baan aangeboden.

Zo hij moest wat anders verzinnen.

Hij besloot maar op reis te gaan, want hij kon hier toch verder niks doen, hij kon niet eens zijn verblijf betalen!

Hij regelde met een boer ene lift tot de eerst volgende dichtstbijzijnde stad.

Misschien had hij in een grotere stad meer kans op succes, misschien was er zelfs wel een vliegveld!

Zo hij ging op weg, misschien was het wel een vreselijk e reis maar hij had in d estad meee kans op werk en dus ook meer kans om naar frankrijk te gaan.

Toen hij daar aankwam, besloot hij om naar een informatie kantoor te gaan en te vragen waar hij precies was, of er werk te vinden was en of er in de buurt een vliegveld was.

Hij vroeg aan een vrouw die voorbij kwam maar het informatie kantoor is, ze antwoorden; de straat uit links en dan rehcts dna kom je het vanzelf tegen.

Hij ging op weg, maar toen hij daar aankwam was het enige wat hij zag een vreemd donker winkeltje, en hij kon de verleiding niet weerstaan om naar binnen te gaan.

Hij ging naar binnen, een bek ging en een oud vrouwtje kwam naar hem toe.

Ze begon in het Mexicaans tegen hem te praten, en het enige wat hij verstond waren de woorden: Verdwaald, gezocht en weggelopen

Hij begrewp er niks van dus hij vroeg het haar in het engels.

Toen antwoordde ze ook in het Engels, en hij begreep het meteen.

Ze zei: ik zie dat je verdwaald bent, maar je word gezocht door twee mannen die je willen helpen met je missie wara je mee bezig bent, maar je liep jammer genoeg weg.

Uit de kamer erachter kwamen nu de 2 mannen lopen, waar hij eerder voor was gevlugd

gevlucht*

.

Ze zeiden: sorry dat we je bang hebben gemaakt we wilden je alleen helpen.

Ze praatten verder, en vertelde hem dat ze hem naar Frankrijk wouden brengen, maar dat ze eerst hier langs moesten om de benodigde spullen voor de reis op te halen.

Hij zag nu dat ze drie tassen bij zich hadden.

2 voor hen... En 1 voor hemzelf.

Ze gingen opweg naar het vliegveld waar ze naar frankrijk gingen.

En in Frankrijk wachtte hen een nog veel groter avontuur...

End of part 2