Kalbin Gerçeği

#2# Bölüm

Burak İrem'e şaşkın şaşkın bakmaya devam eder. Oradan ögretmen...
"-/ Velinin gelmesi gerek"
"Tamam"
İrem dışarı çıkar çıkmaz peşinden Burak'ta çıkar ve merdivenlerden inmek üzereyken İrem'in kolundan tutar ve yukarı çıkarır...
"-- Nakil olmak mı? İrem neyin peşindesin sen."
"Hiç."
"--İrem.."
" Derse geç kaldım daha sonra konuşalım.
İrem arkasına bakmadan merdivenlerden indi...
Arkasındanda Burak baka kaldı..

Òğle arası Burak ilk olarak İrem'in sınıfına gitti ama orada yoktu kantine baktı ama oradada yoktu.

Sonunda Canan'ı gördü ve İrem'in nerede olduğunu sordu...
Canan ise bilmiyorum diye cevapladı...

İrem ortalıktan yok olmuştu resmen. Burak her yerde aradı ama yinede yoktu....

Sonradan İrem Canan'ın yanında belirdi..
Burak;
"-- Neredeydin her yerde seni aradım ama yoktun..
" Tek başıma dolaşmak istedim ne varki bunda?"
"-- Ne mi var?? İrem sana bir şey oldu sandım..."
"Bak buradayım ve sağlamım merak etmene gerek yok"

Burak derin bir nefes aldı..
"--İrem nakil neden oluyorsun onu bana ilk önce söyle, sonra seninle bu konuyu konuşucaz..
"Bu okulda okumak istemiyorum sadece."
"-Buna inanayımmı şimdi...."
"İster inan ister inanma bu sana kalmış"
Burak İrem'in elinden tutarak yanlız kalacağı bir yere götürür ve konuşmaya başlar..
"- İrem neden nakil oluyorsun lütfen söyle.."
"Hiç öylesine bir sebebi yok.."

Burak İrem'e sinirlenmişti..
Ama sinirini duvara yumruk atarak çıkarıyordu..
İrem bunu görünce korkmuştu ve DUR diye bağırıyordu...
Burak durmuştu ve İrem'in yanına yaklaşıp omuzlarından tuttu..

"-- İrem gitme sensiz yapamam.."

Burak yavaş yavaş ağlamaklı oluyordu ve sonunda İrem'e sarılarak ağlamıştı...
İrem'in omzunda ağlarken "gitme" diye mırıldanıyordu... İrem ne yapacağını bilmediği için sadece duruyordu....

İrem sakince Burak'ı geriye doğru çekti...
" Tamam gitmicem senin için yeterki ağlama"
"-- Söz ver bana"
"Söz"
Burak tekrardan İrem'e sarılmıştı.. Bir süre böyle durmuşlardı...

Günlerden cuma.. İrem tek başına sınıfta oturuyordu... Dilan ile Canan kantine gitmişlerdi.. Burak'ta kantindeydi. Canan'ın yanına giderek İrem nerede diye sormuştu... Canan sınıfta diye cevaplamıştı..
Burak kantinden çıkar çıkmaz İrem'in yanına gitti..
Burak İrem'in kolundan tutarak dışarı çıkardı ve çadıra götürdü..

İrem halsiz idi.. Beti benzi atmıştı resmen. Burak İrem'in yüzüne dikkatlice baktı ve..
"-- Hastamısın?" İrem yavaşça evet anlamında başını salladı... "--Gel hastaneye gidelim"
" Boşver istemiyorum."
"-- Sana sormadım gel gidiyiruz"
İrem kalkar ve birden yere düşer.. Burak korkmuştur.. Ve hemen öğretmenleri çağırır.. İrem hastaneye kaldırılır..

İlk önce İremi ayıltırlar ve sirarlar"*Bir hastalığın varmı?"
"Ben şeker hastasıyım ve kan şekerim düştüğü için bayıldım"
"+ tamam"
Burak İrem'e bakar ve
"--Neden bana söylemedin?"
" Bende yeni öğrendim"
Burak İrem'e sarılarak
"-- Bu hastalığı yeniceksin sana inanıyorum o yüzden moralini bozma"
İrem tamam anlamında başını sallar..

İrem'e serum takılır..
İrem ile Burak serumun bitmesini beklediler beklediler ve...bitti...

İrem ile Burak okula geri döndü..
İrem tek kelime etmeden dersi dinliyordu..
Burak ise dersi dinlemiyor aklındaki bir sürü soruları cevaplıyordu...

Son derste bitmişti..
İrem ,Dilan ve Canan sınıftan çıkmak üzereydiler.
Burak gelip
"-- Siz çıkın ben İrem ile konuşmam gereken bir şey var" Dilan ile Canan bir şey demeden çıktılar. Burak herkesin çıkmasını bekliyordu...
Ve herkes çıkmıştı... Burak İrem'e aniden sarıldı. İrem ne olduğunu çözmeye çalıştı ama bir türlü cevabı bulamıyordu.
"-- İrem kendine dikkat et sana zarar gelirse ne yaparım ben"
" Bunun için mi servise geç kalıyoruz."
"-- Servis bu gün biraz geç gelecekmiş o yüzden biraz burada senle durmak istiyorum."
"Tamam"

İrem Burak'ın tepkileri yüzünden biraz daha etkilenmişti.. "Burak sana bir şey diyebilirmiyim?"
Burak evet anlamında kafasını salladı.
" Galiba senden hoşlanıyorum.
Burak şaşırmıştı ne diyeceğini nasıl tepki vereceğini bilmiyordu. Sadece İrem'in yüzüne baka kalmıştı...

İrem Burak'ın elinden tutup aşağı servis bekleme yerine götürmüştü. Burak bir eline birde İrem'e bakıyordu... İrem bunu anlamıştı ve direk elini çekmişti.. Burak bu sefer tutmuştu İrem'in elini.. İrem'in yüzünde bir gülümseme vardı....

Burak İrem'i kimsenin olmadığı bir yere getirdi... Burak;
"-- İrem benimle çıkarmısın?"
İrem gülümsedi ve evet anlamında başını salladı.
Burak çok sevinmişti ve İrem'i kucaklayıp döndürmeye başladı..

Akşam olmuştu. Burak İrem'i arayıp facebook şifresini istemişti. İrem'de hiç düşünmeden verdii..

Burak İrem'in erkek olan arkadaşların hepsini silmişti...

Durum olarakta " Bu kıza erkekler mesaj ve istek atmasın(Burak sevgilisi)" yazıyordu..
İrem bunu görünce çok etkilenmişti...

Sınav haftasıydı... İrem her zaman ki gibi servisi bekliyordu..
Servisi aramıştı.. Servis Amca bekledim ama yoktun diye cevapladı... İrem hemen otobuse bindi ve okulunun yolunu tuttu..

İrem okula varmıştı. Sınıfa girdi ve öğretmenden özür dilemişti.
Tenefüs olunca Burak İrem'in yanına gelmişti vr...;
"--İrem seni bekledik ama yoktun neredeydin, neden geç kaldın..??"
"Ben....aynı saatimde geldim ama siz gelmediniz."

Burak bir gariplik hissetmişti. İrem'in kolundan tutarak dışarı çıkardı vee...;
"--İrem kandırma beni gerçeği söyle kızmadan önce.."
İrem biraz irkilmişti....

İrem tek bir kelime etmeden duruyordu. Burak daha fazla kızmaya başlamıştı.
"-- İrem sinirlendirme beni neden bugùn servisle gelmedin. Bak son kez diyeceğim neden servisle gelmedin."
"Ben.... Aslında bekledim servisi ama korktum. Beni rahatsız eden çocukla karşılaştım. Bende hızlıca otobuse bindim."
Burak derin bir nefes aldı.
"--Neden şimdi söylüyorsun? Neden aramadın beni?"
"Korkudan ne yaptığımı bile hatırlamıyorum. Özür dilerim."
Burak İrem'e sarılmıştı bir süre böyle kaldılar...