Hindi ko akalain na magkikita pa pala kami.
At sa lahat pa ng lugar dito pa.
At kung bakit pag minamalas ka nga naman.
Ngayong araw pa.
Ang araw kung kalian tinapos naming ang lahat.
Apat na taon ding hindi nag krus ang landas namin.
Kahit nasa isang lugar lamang kami.
Siguro nga talaga may rason kung bakit nangyari ang lahat ng iyon.
Kahit pa hanggang ngayon eh nandito parin ang sakit.
At least man lang eh kaya ko ng ma control ang emosyon ko.
“Uy. Long time no see ah?” sabi ko sabay upo sa tabi niya.
Kasalukuyan kaming nasa isang playground kung saan kami nagkahiwalay.
Hindi na sana ako tutuloy kanina ng makita ko siya nan aka upo.
Too late, nakita na niya ako.
Kaya nagpatuloy nalang ako sa pag punta ditto.
“Oo nga eh. 4 years rin yon”
“Ah. Oo. Nakaraan na yon. Pabayaan na. Haha” Tumawa nalang ako kahit alam kong ang plastic ng tawa ko.
Biglang wala ng umimik sa amin. Ang awkward kasi ng armosphere.
Wala naman akong maisip na pag usapan.
Ikaw daw ba, makasama mo yung EX mo.
Biglang humangin at nilipad yung buhok ko.
“Di ka pa din nagbabago. Haha” bigla nalang siya nag salita.
Ang lakas na naman ng tibok ng puso ko nung tumawa siya.
Parang bumalik lahat.
Erase. Erase. Naka move on na ako.
Pero hindi lang talaga maiwasan na tumibok puso ko.
Buhay ako eh. Malamang. (kerney)
“Ah oo.” Tipid lang sagot ko kasi naman kinakabahan ako.
Baka ano masabi ko. Nakakahiya.
“So kamusta k-“ magsasalita n asana siya.
Pero inunahan ko siya.
Di ko na talaga kaya. Ang tahimik at kung ano ano yung pumapasok sa utak ko.
“Ge. Una na ako ha?” sinabi ko nalang
Patayo n asana ako ng hinigit niya yung kamay ko.
“Teka Gilievie! A-ano pa..pahingi nung ano.”
“Huh? Ano?”
“Yu-yung number mo.”
Bigla nalang pumiksi ako. Inalis ko yung kamay niya na nakahawak sa akin.
“0942*****96”
“Ge. Bye”
Umalis na ako agad.
[A/N:]
Hello po. Please support my First Story. Please invite more readers. Thank You.
Vote. Comment. Become a fan. Lovelove.Xoxo~
PS. The next chapters will be more on flashbacks.
-immortal_16
