10. Bölüm

368 19 4
                                    

Sabah yanağımın öpülmesi ile aniden uyandım.

Öpen kişinin Derin teyze olduğunu görünce gülümsedim.

"Günaydın Irmakcım."

"Günaydın teyzecim."

"Rahat uyudun mu bakayım?"

"Evet evet. Gerçekten rahattım."

"Irmakcım ev 1-2 saate hazır olurmuş. Sen istediğin zaman gideriz."

"Benim için fark etmez teyze."

Yatağımdan kalkıp lavoboya girdim. Gerekli işlemlerimi hallettim ve çıktım.

Teyzem ben çıkınca girdi.

Hızla üzerimi değiştirdim ve aynanın önünde bulunan tarağı alıp saçlarımı taradım.

Teyzem çıkınca ona dönüp "Teyze kahvaltıdan hemen sonra gitsek olur mu acaba?" Diye sordum.

"Tabiki canım. Madem eşyaları toparlayıp arabaya yerleştirelim ondan sonra gelip kahvaltı edelim. Olur mu?"

"Olur." Dedim ve eşyaları toparlamaya başladım. Teyzem de bana yardım etti.

"Yanlız teyze sen buraya 2 gün kalmak için para ödedin. Paranı geri almayacak mısın?"

"Kalsın teyzem sorun değil."

Eşyaları toplamayı bitirince ayağıma terliklerimi geçirdim ve elime bi kaç torba alıp odadan çıktım. Koridorda ilerlerken annem ve babam aklıma geldi. Gözlerim dolmuştu.

Dayanamadım ve göz yaşlarımı saldım.

Asansörün önüne geldiğimde torbaları yere koyup teyzemi bekledim ve o gelene kadar göz yaşlarımı tişörtüme sildim. Ardından da asansörü çağırdım.

Teyzemin gelmesiyle birlikte asansör de geldi.

Asansörün içine girip 0 numarasına bastım.

Aşağı iner inmez hızlı adımlarla otoparka ilerledik.

Teyzemin arabasını görür görmez yanına gittim ve teyzemin açmasını bekledim.

Teyzem bagajı açınca içine eşyaları yerleştirdim ve otelin içine geri döndüm.

Kahvaltı için restoranta doğru ilerlerken ayağım yolun ortasına bırakılmış sandalyenin arka ayaklarından birine takıldı ve sonuç olarak düştüm.

Biri elimi tutup beni yavaşça kaldırdı ve "İyi misin?" Diye sordu.

"İyiyim." Dedim ve kimin olduğuna bakmak için kafamı kaldırdım.

Benim yaşlarımda bir oğlandı.

Teşekkür edip yanından ayrıldım ve bana doğru koşan Derin teyzenin yanına gittim.

"İyi misin Irmakcım?!"

"İyiyim Derin teyze."

"Uzat bakayım dizini."

Dizimi Derin teyzenin görebileceği şekilde kaldırdım.

Tozunu siler gibi dizime vurdu ve "Neyseki hiç birşey olmamış." Dedi.

Dizimin acıdığını nerden anlamıştı ki?

Omuzlarımı silkip otelin restorantına girdim. Bir tabak alıp sıraya girdim.

Tabağımı sonuna kadar doldurup boş bi masaya geçip teyzemin gelmesini bekledim. O gelince hızla yemeğimi yemeye başladım.

Ağlama sesleri duymaya başlamıştım.

KURTARICI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin