Ξύπνησα για αλλη μια φορά απο το ενοχλητικό ξυπνητήρι μου.Αυτη τη φορά βεβαια δεν μπορούσα να σηκωθώ απο το κρεβάτι.Ενιωθα τοσο κουρασμένη απο ολα αυτά που είχαν συμβεί.Αφου το πήρα απόφαση τελικά,σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο να πλυθώ.Παραλληλα ανοιξα το λαπτοπ μου και εβαλα να παίζει χαμηλά μουσική.Αφου τελείωσα απο το μπάνιο και πήγα να ντυθώ,ο "Ace" μου είχε στείλει μήνυμα.
[Τελικα κατάφερες να σηκωθείς απο το κρεβάτι μικρή; ;)]
Γέλασα καθώς το διάβαζα.Μου είχε γινει συνήθεια πια το γεγονός οτι ήξερε καθε μου κίνηση πριν ακόμα την κανω.
[Ειμαι πολυ κουρασμένη.Δεν θελω ν παω σχολείο :(]
[Μπορω να σου κανω παρεα αν δεν πας παντως :)]
[Δεν θελω να χάνω τα μαθήματα για ασήμαντους λόγους]
[Χαχαχα τοτε στα επόμενα γενέθλια σου θα σου πάρω ενα ποτιστηρι :,)]
Επι δυο λεπτά σκεφτομουν αυτο που ειπε.Δνε καταλάβαινα τι εννοούσε.
[Τι εννοείς;]
[Οτι εισαι φυτό]
[Κανεις λαθος.Απλα θελω να ειμαι σωστή στα μαθήματα μου]
[Ενταξει φυτό ολοι το καταλάβαμε]
[Σταματα να με λες ετσι]
[Λοιπον ξέρεις κατι;Εισαι φυτό..αλλα εισαι ενα υπέροχο κατακόκκινο τριαντάφυλλο,το οποίο ολοι θαυμάζουν απο μακριά αλλα δεν μπορούν να το αγγίξουν γιατι εχει αγκάθια.Εγω όμως θελω να το πλησιάσω οσο πιο κοντα γινεται και δεν με νοιάζει οσο και να πληγωθώ]
Αυτο που ειπε ήταν αρκετά υπέροχο και ποιητικό,αλλα τι εννοούσε να ερθει οσο πιο κοντα γινεται;Τι ήθελε απο μενα;
[Χμμ..Πρέπει να φυγω για το σχολείο θα τα πουμε το βραδυ]
[Οκ θα δω οταν γυρίσεις και θα σου στειλω]
Σημερα φόρεσα ενα μαύρο τζιν με τρύπες στα γόνατα,Μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα Adidas και τα μαύρα all star μου,ίσιωσα τα μαλλιά μου και κατέβηκα κάτω να φάω πρωινό.Ο Caleb ήταν ηδη ξυπνητος και έτρωγε παρακολουθώντας τηλεόραση.
-Καλημέρα Caleb.Πως εισαι σημερα του είπα προσπαθώντας να παίξω θέατρο και δείχνοντας ενα χαρούμενο ύφος.
-Την παλεύω νομίζω,μου απάντησε απότομα.
Απο τοτε που μας ειπε ο γιατρός οτι πρέπει να ειναι σε ακινησία και ξαπλωμένος,το εχει πάρει πολυ άσχημα και μιλαει σε όλους απότομα,δίνει μονολεκτικές απαντήσεις και καμία φορά μας αγνοεί κιόλας.
-Φεύγω για το σχολείο.Θα σε δω το μεσημέρι,του λέω και παω να τον φιλήσω στο μάγουλο.Εκεινος τραβιέται απότομα και λεει:
-Γιατι παίζεις θέατρο;Το ξέρεις οτι δεν εισαι καλη ηθοποιός.
-Δεν παίζω θέατρο Caleb απλα προσπαθω να κανω την ολη κατάσταση πιο εύκολη για σενα και να σου δείξω πως νοιάζομαι για σενα αλλα δεν με άφησες ποτε να στο δείξω όπως ήθελα όποτε παίρνω αυτή την ευκαιρία τωρα,του απαντάω.
Εκείνος σηκώνει τα χέρια του και εγω νομίζοντας οτι θα με χτυπήσει κλείνω τα ματια μου.Μα ξαφνικά νιώθω δυο χέρια να με τυλίγουν στην αγκαλιά τους.Ποτε δν έχουμε ερθει τοσο κοντα με τον Caleb σαν κανονικά αδέρφια.Παντα οι σχέσεις μας ήταν τυπικές.Τωρα όμως απο οτι φαίνεται αλλάζουν τα δεδομένα.
-Σε ευχαριστω Amy και συγνώμη για οτι εχω πει και σε πλήγωσε.Οτι χρειαστείς να ξέρεις οτι θα ειμαι εδω.
-Caleb,μπορω να σου κανω μια ερώτηση;
-Ναι,πες μου.
-Μιας και ρίξαμε τις μάσκες,μπορείς να μου πεις τι έγινε πραγματικά και εισαι σε αυτή την κατάσταση τωρα;Με ποιον τσακώθηκες;
-Σου είπα με κατι παιδια,επειδη ενόχλησαν μια κοπέλα στο σχολείο.Αυτο ειναι όλο.
-Θα σε πιστέψω αλλα πραγματικά κάποια στιγμή θελω να μάθω.
-Οταν νιώσω έτοιμος θα σου πω πραγματικά.Πηγαινε όμως γιατι θα αργήσεις.
-Θα τα πουμε το μεσημέρι.,είπα,πήρα τα κλειδιά μου και έφυγα.Όπως περπατούσα ξαφνικά δυο χέρια με παγίδευσαν στην αγκαλιά τους χωρίς να μπορω να κανω κατι,και μια βαθιά αντρική φωνή ψυθίρισε στο αυτί μου
-Δεν ειναι καλο να κυκλοφορείς μονη σου πια.
Είχα κατατρομάξει.Γυρισα το κεφάλι μου και για καλη μου τύχη ήταν ο Tobias.
-Θεέ μου με κατατρομαξες.
-Χαχα μπορω να ο κανω και χειρότερα,ειπε και μου χαμογέλασε.
Βρισκόμασταν σε 20 εκατοστά απόσταση.Ειχα χαθεί στα ματια του.Αυτο το γαλάζιο με έκανε να ξεχνώ τα παντα και να ταξιδεύω μέσα τους.
-Λοιπον τι λες;Πάμε μαζι σχολείο;
-Ναι αμε,είπα και με έπιασε απο τη μέση και πήγαμε ως το σχολείο.Η μονη που ήταν σχολείο ήταν η Hailey.
-Που έχετε χαθεί εσεις οι τρεις;Τι έγινε;Ούτε χθες ήρθατε σπίτι μου όπως είχαμε πει.
-Amy το ξέρω και σου ζήτω συγνώμη.Εγω είχα κάποια οικογενειακά θέματα και για αυτο έλειψα.Οι άλλες δυο έφυγαν απο το Σιάτλ.Δεν μου είπαν που πήγαν δυστυχώς.
-Ετσι ξαφνικά.Αποκλειεται.Κατι έγινε.
-Δεν ξέρω δεν είπαν τίποτα.Υποθετω πως μείναμε εμείς απο την παρεα.
-Ναι..,είπα σκεπτόμενη τι μπορεί να εχει γινει.
-Λοιπον θέλεις το Σάββατο να βγούμε το βραδυ;
-Ναι αν εχω τελειώσει τα μαθήματα μου.
-Χαχαχ καλα κανει ο Το....
-Τι είπες;ρώτησα ξαφνιασμένη .
-Εμ τίποτα κατι δικά μου.Παμε στην ταξη ;;
-Ναι,είπα και ξεκινήσαμε προς την ταξη μας.Αφού τελείωσε το σχολείο πήγα λίγο στο δασάκι να κάτσω πριν γυρίσω σπίτι.Καθισα κάτω στο γρασίδι,εβαλα τα ακουστικά μου και κάθισα να χαλαρώσω κλείνοντας τα ματια μου.
Ξαφνικά δυο χείλη ενώθηκαν με τα δικά μου και ανοίγοντας ξαφνιασμένη είδα να βρίσκεται απο πάνω μου ο Tobias έχοντας κλειστά τα ματια του και απολαμβάνοντας το φιλί που μόλις μου είχε "κλέψει".
Τραβήχτηκα απότομα και του είπα παραξενεμενη:
-Τι κανεις Tobias;
-Πες σου την αληθεια,σου αρεσε,ειπε κοιτώντας με με ενα περηφανευτικο βλέμμα.
-Αν αυτο ειναι που θες να ακούσεις,ναι,μου αρεσε αλλα γιατι ετσι ξαφνικά;
-Γιατι μου αρέσεις Amy.Μου αρέσεις απο την πρωτη στιγμή,ειπε και είχα μείνει να τον κοιτάω με γουρλωμένα ματια.
-Κι εμενα μ...
Και μη προλαβαίνοντας να τελειωσω τη φράση μου,ειπε διακόπτοντας με:
-Θέλεις να γίνεις το κοριτσι μου;
-Ναι,είπα και ένωσε πάλι τα χείλη του με τα δικά μου.Τα χείλη μας ταίριαζαν απόλυτα σαν να κλείδωναν μεταξύ τους.Ειμασταν τέλειοι ο ένας για τον αλλο.Μετα απο κανένα μισάωρο γύρισα σπίτι.Ο Caleb κοιμόταν,δίπλα του ήταν ενα σημείωμα.Πλησιασα και το σημείωμα αυτο ήταν απο τη γιαγιά μου.Ελεγε οτι έπρεπε επειγόντως να φύγει για την Αγγλία και θα γυρνούσε σε δυο περίπου μήνες.Δεν εξηγούσε το λόγο.Ανεβηκα στο δωμάτιο μου,άλλαξα και κάθισα να διαβάσω,κατι που είπα να κανω εδω και αρκετό καιρό.
YOU ARE READING
'Till we reach the infinity
FanfictionΗ Amy,ένα 16χρονο κορίτσι,ζει στο Σιατλ μαζι με τη γιαγιά και τον μεγαλύτερο της αδερφό Caleb.Εχει οργανωσει ολη της τη ζωή όπως θα ηταν στα παραμύθια,όμως μια τελειως αντίθετη απο τα δικά της κριτηρια παρεα βρεθεί στο δρόμο της,θα έρθουν τα πάνω κά...