Unspoken Definites [ViceRylle]

0.50: Pagpapakilala

0.50: Pagpapakilala

Kung magsasabi ako ng totoo

Paniniwala't mga nais ko'y hindi na magbabago.

Buhay kong sira at magulo,

Hindi na maaayos ng kahit sino pang tao.

>>>

"I hope this would be the last time I'll see you here in the juve Ms. Tatlonghari. I've seen you here enough." Sabi ng head officer ng Juvenile Detention Center.

"Thank you officer. This will surely be the last."  Halatang disappointed na sabi ng Tatay ni Karylle sa police officer.

"It better be the last, Sir. Take good care of your daughter." Sagot naman nito at pumasok na ulit sa loob.

"Seriously?" Tanong ng tatay ni Karylle sa kanya. "Seriously, Karylle? Ano pa bang kaya mong gawin? Done with underage drinking and driving, with attending highschool house parties and using fake IDs, and not just that, driving under influence, Ilegal car racing...what's next? Ano pa bang inaantay mo?" Galit pa lalong sabi nito. "Gusto mo pa mag drugs? Inaantay mong mabu---"

"Gosh Dad, kung pagagalitan mo lang ako, can I just leave? Please?" Pabalang sabi ni Karylle na medyo tipsy pa.

"You can't tell me what to do because I'm your father and you should listen to me!" Pasigaw nang sabi ng tatay niya. "Ano bang gusto mong mangyari sa buhay mo, ha?"

"Okay. Wala. Gusto ko walang direksyon yung buhay ko. Happy? Dun din naman papunta 'to diba? Eh anong magagawa natin? Dito ako masaya eh? Kung ikaw hindi, wala na akong magagawa."

"Sumosobra na naman yang pag sagot mo ha! Kung kausapin mo ako, parang hindi mo ako Tatay ah!"

"Bakit, kung tratuhin mo ba ako, parang anak mo ako?" Hindi naman ito nakasagot. "Oh, hindi ka nakasagot? Bakit? Kasi alam mong hindi kaya wala kang karapatang hingin 'yan dahil ikaw mismo, hindi mo naman magawa." Sarcastic na sabi ni Karylle na medyo tumatawa pa.

"Karylle, please don't talk to your father like that." Bigla namang sumingit ang isang babae na kanina pa pala nakikinig sa usapan.

"WOW! And who are you to talk to me like that? Ano ba kita? Who are you para pakinggan ko?" Mataray na sabi ni Karylle. "Oh, I know! Ikaw yung trying hard na maging nanay ko. I'm sorry but it doesn't work okay? So stop trying."

"KARYLLE! Isa pang sagot mo---"

"What? What will you do, my dear father?" Sarcastic na sabi nito. "Actually, you know, I can take anything. Pagkatapos niyo ba namang maghiwalay ng Nanay kong wala ring kwenta at ipalit 'tong babaeng 'to sa kanya at tratuhin ako na parang pabigat lang, kaya ko na harapin lahat." Natatawa pero lumuluha na ring sabi ni Karylle. "Immune na rin naman ako sa sakit, might as well say what I want to say." Umiirap pang sabi ni Karylle at nagsimula nang lumakad papalayo.

Pero hindi pa man din siya nakakalayo, hinila na siya ng Tatay niya papasok ng kotse.

"Karylle ano ba lasing ka na eh hindi ka aalis!"

"Damn Dad ano ba? How many times do I have to tell you na ayoko ngang umuwi sa bahay niyo? Why can't you just let me live on my own in LA? Hindi ako masaya sa bahay niyo so please just let me go!" Pasigaw na sabi ni Karylle na nakasakay na sa naka lock nang kotse. "Nahihirapan ka na kakaasikaso sa akin sa mga nagagawa kong kalokohan? Eh leche sino bang nagsabing pakialaman mo ako? Stop trying and forcing me to belong in your new family because I would never, ever accept them as one."