Parti bitmeye yaklaşmıştı ve ben çok ama çok eğlenmiştim,ama sanki benim eglenmem almanyadan gelen hala adını bilmediğim kızı rahatsız ediyordu nedenini bilmesem de denizin geçmisinden kaynaklandığını tahmin ediyordum.
Lamia ve ben mutfaktan kola dolduruyorduk, iki tane bardak alıp havuzun kenarında oturan denizimin yanına gidip oturdum.Kolamızı yudumlarken içeriden bagırış sesleri gelen Urağan ve İsmetin(almanyadan gelen sempatik ,yakısıklı,şakacı olanının adıydı İsmet.)deniz bana bakarak bekle guzelim ben hemen gideyim geleyim dedi bende tamam deniz dedim insallah onemli birsey yoktur.Ben havuzun kenarinda durdum ve kolamı yudumladim.Ayaga kalkıp biraz etrafında gezmek istemistim cunku çok sıkılmıştım.Havuzun kenarinda yürumeye başladım ve bir yerde durup suyun yansımasından kendime baktım.Sonra biri beni itti ve ben yüzme bilmedigimden dolayı suyun içinde cırpınıyordum.Şuan gercekten boğuluyordum ve içimdeki birsey bana sadece acı veriyordu.Annemi ve babamı düşündüğüm de benim aklıma güzel anılarımız geliyordu.Birden gözümden akan gözyaşımın yüzume deymesiyle...
Deniz'in agzından
Urağan ve İsmet kız konusunda tartışıyorlardı ben onları aralıyordum.Ama bunları yaparken içimde bi his vardı sanki birşey olacak gibi ama sadece acı veren bi his.Ben bizim çocukları ayırırken havuzun kenarından bi ses geldi .Ben koşarak hemen gittim.Havuzun içine atladım çunkü Güneş'im göz kapanmış suyun uzerindeydi.Güneşi havuzdan cıkardım,kalbımın yanına 3defa yavaşca bastırdım .Bunu boyle 3defa tekrarladım ve sonunda Güneş'im uyanmıstı.Hemen Urağan'ın elindeki battaniyeyi sinirle alıp Güneş'e sardım çünkü şuanda tıtrıyordu Güneş.
***
Güneşe çay icirmistik ve en sonunda tıtremesi bitmisti,ama ateşi vardi.Hemen Güneş'i alıp kendi odama çıkardım.Güneş uyuyordu."Güneşim,sevgilim,beni hayata bağlayan kişi sana birşey olsaydı ben yaşayamazdım,digerleroni de yaşatmazdım.Seni çok seviyorum."deyip Güneşimin alnından öpüp odadan ayrıldım.Aşagı inip Urağan ve Lamia hariç herkesi kovdum,çünkü içimdeki his onu Elena'nın yaptığını söylüyordu ama bu kesin olmadığından dolayı ona da birsey soyleyebiliyordum nede birşey yapabiliyordum.Lamianın yanina giderek bizde kalmalarini söylemiştim.Lamia ilk başta hayır falan desede ıkna olmuştu.Lamia Güneşimin yanında,bende oturma odasındaki kanepede uyucaktım.
***
Sabah saat beş gibi uyanmıstım,herkes uyudugu icin kaldırmak istemedim.Üzerimi giyinip koşu yapmak için villanin etrafindaki kosu yerlerinde ()koşmaya başladım.Gelirken de ekmek almistim sımsıcaktı.Hemen eve girip duş alıp ,masayı hazırladım.
Merdivenlerden çıkarak kızların kaldigi odanin kapısına tikladim.Lamia uyanmis olmali ki "girebilirsin"dedi.Güneş'e baktığımda ise uyuyordu."Lamia sakıncası yoksa bizi tek bırakır mısın?)dedim .Lamia hic tereddütsüz bana "tabikide ,ama Urağan uyandi mi odasına girecegim de"dedi bende ona bakmıştım Urağan uyuyordu ."lamia malesef ki benim kuzenim harbi öküz oldugu için şuanda kendisi uyuyor"dedim ,lamia gülümseyip dışarıya cıktı.Günesi izlemek için onun yanina uzanmıstım.
Güneş gözlerini aralamaya başlamıştı.Beni gorunce gülümsedi,bende ona "gunaydin güzel bayan"dedim."Günaydınlar sanada deniz bey,acaba siz beni ne zamandan beri izliyorsunuz "dedi gülümseyerek."Güneş'im seni tam olarak 30 dk'dır izliyorum ve uykudaki halin beni benden alıyor o saflığın,doğallığın...."dedim bana bakarak "sen ne zaman kaltın sevgilim"dedi bana sevgilim demesi hoşuma gidiyordu."Sevgilim ben saat 5gibi uyandım."deyince Güneşin gözleri açıldı ve bana bakarak"benim o saatte hücrelerim bile uyanmıyor "dediginde kahkaha atmak istemistim.
Güneş'in agzından
Aşagı inip kahvaltimizi yaptiktan sonra Lamia ve ben masayı kaldırdık.Bugün bütün gunümüzü sevgililerimizin yanında gecirecektik.Dünde oyleydi ama bilmiyorum içimdeki his bana güzel seylerin olacagini hissettiriyordu.
Bi yere gitmek icin fikirler atıyorduk ordaya.Urağan"sahil kenarı"dedi ama deniz o fikre cok sıcak bakmadı.Lamiaya sordugumuzda ise bana heryer uyar demisti bende aynisini soylemistim.Denizin fikri onemliydi hepimiz icin deniz bana bakarak "lunapark"deyince sanki okumuştu içimdekini.Urağan ve Lamia Tamam dediler bende süper olur dedigim icin lunaparka gidiyorduk.Hemen kalkıp Lamia'nın elinden tutup kaldırdım.Tabi benim kuzenim itirazsız kalmıştı.Ama bi sorun vardı,bizim kıyafetlerimiz yoktu.Lamia'nın yaklaşarak "hemen gelecegim"dedim,lamia gülümsedi.Hemen deniz'in yanina giderek biraz yaklasıp kulagina"aşkım bizim kıyafetleriz yok dunku hala ıslak."dedim.İlk once tepki vermedi sonra bana yaklaşarak o da kulagima"onların hepsi ayarlı odada yatagın uzerinde"deyince şaşırmıştım,çünkü herşeyi düsünmüştü.Bu özelligi güzeldi,yok ya ben bunu sevmiştim.Hem de çok.
***
Lunaparka gelmistik ve simdiye kadar çok eglenmiştim.Taa ki şu ana kadar,çünkü Deniz tutturmustu ki korku tüneline binelim,ki zaten teşekkür ettigimden dolayı benden birşey isteyebilirdi.Bu degil ama,çünkü benim fobi listemin en başında #karanlık#gelirdi.Tabi bunu deniz bilmiyordu,söylemeye de hiç niyetim yoktu.
Deniz bıkmadan beni korku tüneline bindirmeye çalışıyordu.Artık gerçekten dayanamıyordum hayır demekten.Deniz hatırlamıstı ve sonum olabilirdi.Deniz;
"Sevgilim benim için birsey yapmak zorundasın."deyince ben artık birsey yapamazdım.Artık son saniyelerdi,artık binmek zorundaydım.Yine denize soylemek istiyordum.Guneş;
"Deniz'im benim kar-"diyecektim ki çektigi gibi içeriye girdirdi beni.Daha ışık azıcık olsa bile benim korkum şimdiden başlamıştı.
Ben kaçmaya çalıssam da artık bitmisti.Bindirmisti beni. Gıcık şey "Deniz be-" demeye kalmadi beni yine susturdu. "Başlıyoruz" deyince kalbim durmuştu.
Artık korku tunelinin içerisindeydik ve gercekten ben kafamı denizi omzuna gömmüştüm resmen.Ne kadar utansam da korkumun önüne geçemiyordum.
Ben kafamı hafifçe kaldırdım,gördügüm şey beni gerçekten korkudan çıldırttı.Ben geri Deniz'in omzuna kafamı koydugum an gözlerimin önüne perde inmiş gibi oldu .
Deniz'in agzından
Artık sonuna gelmiştik ama Güneş kafasını hiç kaldırmamıstı bu benim tuhafıma gitse de birşey diyememiştim.Güneş'in çenesinden tutup"hadi kalk benim ötlek tavugum,sonuna geldik"güldüm.Bir sorun vardı,Güneş hiç karsılık vermemisti.Hemen Güneş"in çenesinden tutup kaldırdım.
Güneş'in gözleri kapanmış,kıpırdamıyordu.Hemen hafifçe tokat attım ama yine hiç tepki yoktu.Bu sefer daha hızlı tokat attim yine uyanmamıştı ve gercekten korkuyordum ona birsey olacak diye.Hemen Güneş'i kucaklayıp,koşarak dışarıya çıktım.
Lamia ile Urağan çıkış kapısının yaninda olan puflarda oturuyorlardı.Lamia beni görünce hemen kalktı ve yanima geldi.
"Ne oldu kuzenime deniz"deyince duraksamıstım nedeni benmiydim bunun.Urağan'ın dürtmesiyle"Korku tünelindeydik ne oldu bilmiyorum"deyince Lamia sinirlendi ve bana bakarak "Güneş'in karanlıga fobisi var ,karanlıkta kalınca bayılıyor"deyince gerçekten bunun sorumlusu bendim.
Güneşi kucaklayıp arabanin arkasına yatirdim ve sürdüm. lamia ve Urağan da arkadaki arabaydilar.
Hastaneye geldik ve hemen Güneş'i kucaklayıp içeriye girdim."sedye getirin!!!size diyorum sedyee" avazım cıktigi kadar bagırdım.
Güneş'i sedyeye yatırıp odaya aldilar ve bizi içeriye almadılar.Sadece başka bir sorun oldugunu,baygınlıktan hariç birsey oldugunu söyledilerdi.Suan kafayı yiyecektim.
Lamia köşede aglıyordu,Urağan ise ona teselli vermeye çalısıyordu.
İçimde his bunun suçlusu ben oldugumu söylüyordu.Gözlerimi kapayıp öylece durdum.Şuan gerçekten ona birsey olacak diye korkuyordum.Başka neyi olabilirdi ki of .
Doktor odadan çıktı ve bize yaklasarak "Güneş ASLAN'ın yakınları siz misiniz?"deyince çöktügüm yerden kalkıp "bizim ,neyi varmış ,nasıl, iyi mi".Doktor bana bakarak"bak genç adam arkadaşın şimdilik iyi biraz gözetim altında kalması gerek "deyince "Tamam" dedim
