Sacrifices

Chapter 45 - Insecurities

Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala na wala na sya .

Bakit ganun? Ang daya.. Ang daya daya..

Parang gusto kong mainis ss buhay ko..

Pero alam ko, may balak si lord sa akin na mas maganda pa..

Lahat nga ng bagay eh may dahilan kung bakit nangyayari diba?

Pero masakit kasi eh.. Hindi ko man lang naramdaman ang kalinga nya..

Pero dpat siguro akong makontento sa pagmamahal na bibigay sa akin ni kuya at ni kean.. Si daddy? Baka..

Medyo nahuhupas na din ang galit ko sa kanya..

Na realuzed ko kasi na wala namng mag babago. Kapag ba nagalit ako sa kanya babalik ang buhay ni mommy? Hindi namn diba? Useless din. Pero andun parin yung kirot.. Kasi hindi man lang sya nag effort na puntahan si mommy sa hospital eh..

Ngayon ang burol ni mommy. Nakasuot ako ngayon ng black dress. Above the knee..

Wala dito si daddy. Nasa businees trip sya ngayon sa hong kong..

Tibay diba? Libing ni mommy pero wala sya dito.. Sabi namn sakin ni kuya nasasaktan namn daw si daddy kahit ganun handa namn daw si daddy sa mangyayari..

Lahat namn daw kasi ng tao may hangganan ang buhay.. Pero kahit na! Dapat man lang na nandito sya?! Diba?! Asawa sya eh!

Pero alam ko, matatapos din ang problema ko.. Alam ko..

Basta wag lang ako mag tatanim ng galit dito sa puso..

Iyak lang ako ng iyak sa isang sulok.. Ang kaibigan na ni mommy ngayon ang mag lalaglag ng bulaklak.. Nasa tabi ko si kean na tahimik na nakikiramdam lang sa akin at si kuya na naka shades na kasi nga sa kakaiyak.. Ayaw nya daw makita ng mga tao ang kanya na namumugto. Bawas pogi points daw -__-

Ako? Wala akong pake sa itsura ko! Basta alam ko nasasaktan ako!

"Shh. Sis, mag shades ka kaya.. Nakakahiya!" Sabi nya.

Kung hindi lang burol to ni mommy nag kasa na ako ng baril -__-

"Kuya namn!"

"Hehehe. Joke lang"

Haay! Pero kahit papano. Masya din ako kasi kahit ganun may natira namn sa akin..

Gusto ko kapag nawala sya.. Mauna ako..

"Love, kayo na ng kuya mo.. Kaya mo yan 'kay? After this wag ka ng iiyak. Lalo kang papanget"

"So panget ako ganun? Lumayas ka nga dito!"

"Eto namam hindi mabiro! Ikaw kaya ang pinaka magandang babae na nakilala ko"

"Weeeh? Pano mommy victoria mo?"

"Kahit na. Mas maganda ka pa dun sa witch na yun"

Napatawa na lang ako.. Haha.

I cant belive na tinawag nya ang biological mother nya na ganun.. Well totoo namn.

Lumapit na kami ni kuya.. May hawak kaming red roses.

Taka kayo kung bakit? Sabi kasi ni mommy..

Aish! Ang hirap namn sabihin!

K-kung sakaling mawala daw sya at iburol gusto nya red roses daw and violet yung balloons.

Weird ng nanay ko ano?

Umiiyak lang kami ni kuya dito.. Ayaw pa namin ilapag ang mga bulaklak..

"Mommy, bantayan mo kami ha? Habang nasa taas ka.. Sana hindi ka na nahihirapan ngayon.. Dont worry zoey, aalagaan ko tong bubwit na katabi ko para sayo"