İnşalah bölümü beğenirsiniz.
Kapı kırılmıştı. Evin iki katlı olduğu için merdivenlerden yukarıya doğru çıkmaya başladım. Onun için endişeleniyordum.
Odadan bir şeyin kırılma sesi geldi. Kesin ordalardır. Koşarak odanın kapısını açtım. Seval ayakta vazonun kafasını tutuyordu. Vazoyu adamın kafasına vurmuştu. Vazoyu elinden alıp yere attım.
Ona sımsıkı sarıldım. Başını göğsüme koydum ve başını öptüm.
"İyimisin? Sana birşey olucak diye çok korktum."dedim. Bana kısık sesle
"İy-"derken birden bayıldı. Kollarımla onu tutuyordum. Hemen onu kucaklayıp evin anahtarını ve arabanın anahtarını aldım,evden cıktım. Sevali incitmeden arka koltuğa koydum.
Hastaneye doğru hızlıca sürmeye başladım.
"Hadi Seval kal hadi güzelim." Kalkmıyordu. Telefonu alıp Cemali aradım. İkinci çalışta açtı
"Cemal şimdi sana vereceğim adrese git orada baygın yatan pisliği al bodruma götür. Ne yapacağını biliyorsun."dedim.
"Tamam abi hemen hallediyorum."dedi.
Telefonu kapattım. Hastaneye gelmiştik. Hemen arkasından kapıyı açıp Seval i aldım. İçeriye girdiğim an Sevali hemşire aldı. Sedye ye koydu. Seval in elini tutup
"Buradan sonra sana kimse zarar vermez. Merak etme."dedim ve alnını öptüm.
Onların peşinden gittim. Onu bir odaya alıp muayene ettiler. Doktor odadan çıktı.
"Hastanın neyi oluyorsunuz."dedi. Biraz düşündüm.
"Sevgilisiyim."dedim. Öyle demeseydim bana hiç bir şey demezdi.
"Hastanın panikatağı var. Korkudan bayılmış bir sorun yok. Bir kaç saat dinlensin sonra taburcu olabilir."dedi.
"Peki görebilirmiyim?"dedim. Doktor
"Tabikide buyrun."dedi. Kapıyı açıp içeriye girdim. İçeride parmağıyla oynuyordu.
"Nasılsın iyimisin? Ne yaptı o şerefsiz sana."dedim. Sinirlenmiştim Oda bana şaşkın şaşkın bakıyordu.
"Dur bir destur bu ne sinir!!"dedi.
"Söylemessen dahada sinirlenicem!!"dedim. Bana ağlaklı sesi ile
"Ya şimdi onu bırkta parmağımda bir şey var. Çok acıyor!!"
"Bakıyım."dedim. Eline küçük bir cam parçası gitmişti.
"Küçük bir cam parçası bekkle çıkarayım."dedim. İlk yardım çantasını alıp elindeki cam parçasını çıkardım. Ona
"Kimseye bu kadar yumuşak davranmam, kıymetimi bil." Bana sinirli bir şekilde
"Yumuşak davranma o zaman!!"dedi. Ona biraz daha yaklaştım. Nefes alışını hissedebiliyordum. Ona yumuşak bir sesle
"Ben sana sert davranamam ki."dedim. Bana
"Davranma zaten." diyip sarıldı. Onun kokusu beni rahatlatıyordu.
"Sana çok teşekkür ederim. Beni yalnız bırakmadığın için."
"Önemli değil. İşim bu."dedim ve gülmeye başladım.
"Ne yani her senden yardım isteyen birine böyle mi davranıyorsun?"
"Yoo. Bu sana özel".Dedim.
"İyi o zam-"derken kapı açıldı.
□■□■□■□SEVAL DEN■□■□■□■□■□■
