A Player's Downfall

Chapter One

Chapter One

“Sam naman! Nireplyan mo ba si Renz? Ako yung kinukulit eh!” Bungad sa akin ni Angela, pinsan ko.

Hindi ko siya sinagot pero tumawa ako.

Damn, he got it bad.

“Pansinin mo naman yun pag may time ok? Hindi yung basta basta mo nalang iiwan katulad ng sa nakaraan. Ibahin mo yun, may history kayo” Nagpout nalang ako sa sinabi niya.

 She has a point.

Renz was my childhood err—paano ko ba yun sasabihin? Lover? Meh. It was just a silly puppy love nothing more. Sikat siya dati at kasali ako sa mga ibang babae na nabihag niya pero nang lumipat siya ng school, hindi naman ako masyado naapektuhan.

At ngayon nagbalik siya, laking gulat ko nang malaman ako parin ang gusto niya. Tsk! He shouldn’t have that kind of emotion towards me or anyone else here in our school. Walang nagseseryoso sa panahon ngayon, sa ganitong lugar at lalo na sa ganitong edad.

Pero I think tama lang na niloloko ko siya, maybe this way, kapag iniwan ko na siya at naka-move on, titigas ang damdamin niya.

He wouldn’t just fall for anybody at baka pasalamatan pa niya ako kapag nangyari yun, like how I kinda of feel towards Greg!

“Sabihin mo nga sakin Sam, kelan ka ba titino ha?” Sabi naman sa akin ni Farah. “Oo nga, tapatin mo na kasi. Kapag hindi mo talaga siya kayang seryosohin, tigilan mo na” Pagkampi naman ni Jean. Hindi ko nalang pinansin ang opinion niya. Kahit kalian, tutol siya dahil isa siya sa mga tipo ng babae na nabibiktima ng mga taong katulad ko.

Kita mo, iniwan siya ng Jade niya.

Kita ko naman ang malisyosong ngiti ni Elle. She knows me. Alam niya na once a player, always a player.

Dahil tulad ko... naging ganun rin siya. Ang pinagkaiba lang, itinigil agad niya habang ako, after ilang months I think I’m behaving like before again.

I sighed.

“Truth is, mas prefer ko ang ganito. Ang boring kung puro studies lang, no thrill and—“ Pero pinutol ako ni Angela. “No fun?” Hula niya habang nakataas ang isang kilay. I just gave her my shy smile, alam niya na. I always say that.

I treat boys like toys because I consider my life boring. I want that kind of thrill and fun. Playing with someone and try to guess what may happen next.

But it’s a lot of risk. Karma ang kalaban mo. I just thank the Gods above at hindi pa ako nakakarma. Trouble rin ang pwede mong makatapat, like now.

My family thought I have a boyfriend kahit ang totoo niyan, puro ka-mutual understanting lang ako. I don’t want a boyfriend. First and last time I wanted was with Greg... which a big joke was. Gusto ko, kapag boyfriend ko, seryoso.

“May Ethan ka naman ah... bakit hindi nalang siya ulit?” I frowned. Ayan na naman si Jean sa pagpu-push sa manok niyang si Ethan.

I and Ethan are long gone. Gusto ko yun sabihin sa harap niya but decided against it.

Aaminin ko na naging espesyal si Ethan sa akin, he’s the only one who became a friend-before-a-lover type. Kabarkada ko siya at saka ko lang nalaman na matagal na niya akong ginugusto. But it ended so soon, patapos na ang school year nang madevelop kami.

Wala naman kaming communications nung summer kaya being me... I got bored and gave up on what I thought was serious.

I answered Jean a shrug. Kumukupas na ako, I need that confidence in myself again. I’m still young and I still can have toys. But in able to do that, you need the charm to keep the boys going.

Bigla naman bumukas ang pinto sa cr at inilabas nito si Risha. “Sam, pinapatawag tayo ni ma’am” Oh yeah. The freaking dance. “Sure ka keri mo pa yan? Hindi pa nga tayo nakakabawi sa mga exams i-eexcuse ka agad” Pahayag ni Angela.

Binigyan ko nalang sila ng reassuring kong ngiti. “Edi kakayanin. No choice eh, kagagalitan lang ako kapag magqu-quit ako three days before the event.” Sagot ko bago sundan si Risha na nagiintay sa labas.

“Buti nga sila three days lang, kaming varsity siguradong magka-crammings na naman” Nakabusangot na tugon ni Farah habang nag-aayos ng buhok sa harap ng salamin. Napailing nalang ako at napangiti. Ang gulo at hirap talaga ng buhay hayskul.