ตอนที่3

284 17 3
                                    

"โอ๊ยยยยย"ชั้นลุกขึ้นจากเตียงด้วยความลำบาก มืออีกข้างดันที่เตียงเอาไว้ ส่วนอีกครั้งกุมแผลที่ถูกทำเมื่อคืน มันทั้งแสบและปวดจนนูนเป็นรอยบวมที่เห็นได้ชัด

"อ๊ะ!!!!!"ชั้นเผลอร้องออกมาด้วยอาการแสบแผล มันไม่ใช่แผลเล็กๆแต่มันค่อนข้างใหญ่ ชั้นชำเลืองมองไปที่เข็มที่ถูกใช้งานเมื่อคืน รอยเลือดของชั้นยังคงติดไว้ที่เข็มนรกนั่น ข้างๆก็มีขวดแอลกอฮอล์ที่ถูกเปิดทิ้งไว้

"อืม"เสียงครางงัวเงียของคนข้างๆตัวดังขึ้นมา ชั้นเบือนหน้าไม่ไปมองของ ชั้นพยายามลุกจากเตียงด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่ความพยายามนั้นศูนย์เปล่า ชั้นล้มลงไปนอนที่เตียงอีกครั้งเพราะทนอาการปวดของแผลไม่ไหว

"ไง ไม่ออกไปล่าเหยื่อตอนเช้าหรือไง"อ้อมแขนของคนที่ชั้นแสนเกลียดค่อยๆคืบคลานมารัดตัวชั้นทีละนิด ทีละนิด แต่แน่นเหมือนงูรัด จมูกโด่งๆของเขาซุกมาที่ซอกคอของชั้นเล็กน้อย

"ได้ออกไปแน่ ถ้านายปล่อยชั้นออกไป" ชั้นพูดประชด คาเมรอนยักไหล่และนอนต่อ ชั้นต้องเสียเวลากับการถอดแขนที่รัดแน่นจนหายใจไม่ออกของเขาออกไปจากตัว แต่ก็นะ ทุกอย่างต้องเป็นศูนย์อยู่แล้ว ใช่ไหมล่ะ?

"พอตื่นมาก็ขู่ฟ่อๆเลยนะ แมวน้อย"มือของเขาลูบไปที่ผมของชั้นช้าๆ ริมฝีปากเขากระตุกขึ้นมานิดๆ รู้ไหม? มันเป็นสิ่งที่ชั้นเกลียดที่สุดรองจากตัวเขาเลยล่ะ

"ดูเหมือนว่าแอลกอฮอล์ล้างแผลจะไม่ได้ช่วยให้แมวตัวน้อยๆตัวนี้หายจากอาการปากดีเลยใช่ไหม"

"เรื่องของชั้น ชั้นจะปากหมาไปทั่งมันก็เรื่องของชั้น นายไม่เกี่ยว" เขาย่นคิ้วเขาหากันเล็กน้อย

"ไม่เกี่ยวได้ไง ชั้นก็ต้องดูแลเมียตัวเองให้ดีๆซิ จริงไหม"

"ชั้นไม่ใช่เมียนาย โน่น แมดดี้ไง ไปนอนคลุกกันเหมือนสองปีที่แล้วสิ ไปคอนโดรังรักของนายสิ ไปหาเมียนายโน่น"

she bad (magcon)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt