Night Changes

Part 17

Asley's POV

Ξύπνησα με ένα βαρύ πονοκέφαλο σκεφτόμενη τα χθεσινά γεγονότα.Ο θυμός ακόμα με καταλάμβανε και προσπαθούσα να ξεκαθαρίσω την ακαταστασία που επικρατούσε μέσα στο μυαλό μου. Οταν προσπάθησα να σηκωθώ κάτι με ωθούσε προς τα κάτω.Γαμώ το!!! Το είχα ξεχάσει ότι χθες ο Harry κοιμήθηκε εδώ.Ανοιξε τα μάτια του και σχημάτησε ένα χαζό χαμόγελο μόλις αντίκρισε το πρόσωπό μου αγγίζοντάς με απαλά στο μάγουλο κάνοντάς με να ανατριχιάσω ολόκληρη.Οχι.Δεν έπρεπε να το κάνω αυτό.Επρεπε να καταλάβει ότι έκανε ένα λάθος, αν και μικρό και πρέπει να κάνω κάτι ώστε να καταλάβει ότι δεν μπορώ να ανέχομαι τις μαλακίες του.Αποτραβήχτηκα κατευθείαν την στιγμή που τα χείλη μας ενώθηκαν και σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι, αφήνοντάς τον με το στόμα ανοιχτό.
Η: Asley!!!
Βγήκα γρήγορα από το δωμάτιο και έτρεξα στον διάδρομο για να βρω μία διαφυγή.Θα ήταν σίγουρα θυμωμένος και πραγματικά δεν θα ήθελα να μαλώσω σήμερα μαζί του.
Η:Asley!!!!!
Φώναζε όλο και πιο δυνατά κάνοντας μερικά δάκρυα να τρέξουν.Γιατί το έκανα αυτό;;;Είμαι τόσο ηλίθια...και δεν έκανε κάτι λάθος προσθέτει η συνειδησή μου.Bitch λέω από μέσα μου για να πώ σε αυτή τη μικρή σκύλα να σκάσει.Δεν κατάλαβα πόση ώρα έτρεξα στον διάδρομο και πότε σταμάτησα, αλλά ένιωσα δύο χέρια στα μπράτσα μου να με γυρνάν με δύναμη.
Α: Harry...
H: Γιατί έφυγες μακριά μου Δεν έκανα κάτι.Γαμώ το Asley είσαι τελείως τρελή.Θα σου το εξηγώ ξανά και ξανά μέχρι να το καταλάβεις.Ηταν ένα λάθος να σε πάω εκεί και μετά σου φώναξα γιατί με εκνεύρισες πολύ. Αλλά ο,τι και να κάνεις, όσα και να περάσουμε να μην ξεχάσεις ποτέ ότι σε αγαπώ και ότι δεν θα σε άφηνα για καμία άλλη.
Α: Harry...
Η: Σςςς δεν τελείωσα...
Α: Μα Harry...
H: Ασε μία φορά να τελειώσω μία πρόταση.
Υψωσε την φωνή του με έναν σαρκαστικό τόνο να απαλύνει τα λόγια αυτά.Γνεύω μιας και δεν ξέρω τι άλλο να πω.
Η: Ελεγα ότι σς αγαπώ και ότι δεν θα σε άφηνα για καμία άλλη, αλλά θα ήθελα πριν με κρίνεις πάλι να μάθεις τον λόγο που το έκανα.Λοιπον...
Α: Αν είναι κάτι που θα με κάνει να σε μισίσω καλύτερα να μην μου το πεις.
Η: Γαμώ το κέρατό μου όχι!!! Για ποιο λόγο να σρο έλεγα τότε;;;Τελικά ξέρεις κάτι;Αστο δεν έπρεπε καν να προσπαθήσω...
Α: Harry περίμενε!!!
Η: Τι να περιμένω Asley???? Προσπαθώ να σου μιλήσω και να σε φέρω κοντά μου και εσύ απομακρύνεσαι.Αυτό δηλαδή θα γίνεται από εδώ και μπρος;
Α: Συγγνώμη εντάξει;Δεν το ήθελα...
Η: Δεν θέλω να αναστατωθώ άλλο.Εχω και μία συναυλία αύριο.
Γυρνά να φύγει αλλά σταματάει.Γυρνά ξανά το κεφάλι προς το μέρος μου.Λες να με αφήσει να του ζητήσω ξανά συγγνώμη;Λες...
Η: Αα και μην με περιμένεις το βράδυ.Θα κοιμηθώ στου Zayn.
Λέει πριν ολοκληρώσω τις σκέψεις μου.Τι στο διάολο ήταν αυτό μόλις τώρα;;;Το είπε στ' αλήθεια αυτό;;; Τα δάκρυα πέφτουν καυτά στα μάγουλά μου και προσπαθώ να αναπνεύσω κανονικά, αλλά είναι μάταιο.Πέφτω κάτω προσπαθώντας να αναπνεύσω.Ηρέμησε Asley...είναι απλά μία κρίση πανικού...έχεις αντιμετωπήσει κι άλλες στο παρελθόν.Η όρασή μου τώρα έχει γίνει θολή από τα δάκρυα και πάλι δύο χέρια με κρατάνε και με σηκώνουν στην αγκαλιά τους.Σηκώνω ελαφρά το κεφάλι με την ελπίδα να είναι ο Harry...δεν είναι αυτός.
Α:Liam???
Είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να πω.
Li: Ηρέμησε Asley.
Υπακούω και κλείνω τα μάτια μου.Μα δύο πράσινα μάτια είναι το μόνο που βλέπω.Μοιάζουν...πονεμένα;;;Μόλις τα ξανανοίγω  αντικρίζω τον Liam στην πολυθρόνα που έχει το δωμάτιο διαβάζοντας ένα βιβλίο.
Li: Επιτέλους η υπναρού αποφάσισε να ξυπνήσει.Είναι σχεδόν 8.
Α: Τόσο πολύ κοιμήθηκα;
Li:Χαχαχα ναι.Τώρα που το θυμήθηκα.Τι έγινε με τον Harry?
Α: Μεγάλη ιστορία...
Li: Χαχαχα δεν θα σε πιέσω.Λοιπόνα τι θα έλεγες να πάμε σήμερα στο πάρτυ που διωργανώνει το ξενοδοχείο;;;
Α: Αμ ναι βέβαια...πιστεύω πως μπορώ να περάσω τα γενέθλιά μου ευχάριστα με κάποιον.
Li: Ομγ γιατί δεν το είπες νωρίτερα θα σου έπαιρνα δώρο.
Α: Βασικά είσαι ο μόνος που το ξέρει.
Li: Δεν το έχεις πει στον Harry???
A: Προσπάθησα να του το πω πριν,αλλά με διέκοπτε συνεχώς και μετά είπα κάτι που δεν έπρεπε και νευρίασε και κάπως έτσι κατέληξα εδώ.
Li: Ωραία όμως πρέπει να ετοιμαστείς.Δεν θα ήθελα να αργήσουμε.
Α: Oh οκ.Πάω.
Αφού έκανα μπάνιο,φόρεσα ένα άσπρο φόρεμα με μανίκια ως τους αγκώνες που έφτανε ίσα ίσα πάνω από τα γόνατά μου.Καθώς άπλωνα το κόκκινο κραγιόν μου το κινητό χτύπησε.
Li: Να περάσω να σε πάρω;;
Α: Ναι. Σε 5 λεπτά είμαι έτοιμη.
Κλείνω το τηλέφωνο και αφού ξανακοιτάξω το make upμου στον καθρέφτη κάθομαι στο κρεβάτι για να βάλω βιαστικά τις μαύρες γόβες μου, καθώς ο Liam μπήκε στο δωμάτιο.Ηταν ντυμένος με το σμόκιν του και τα μαλλιά του ήταν όπως πάντα σηκωμένα προς τα πίσω.
Li: Wow Asley είσαι πανέμορφη.
Α: Ευχαριστώ κι εσύ είσαι ωραίος.
Κατεβήκαμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου όπου ήταν στολισμένο με άσπρες και μαύρες δαντέλες στις κολόνες.Πήραμε θέση σε ένα στρογγυλό τραπέζι αρκετά μεγάλο γεμάτο με χρυσές στο χρώμα πετσέτες και κρυστάλινα ποτήρια κρασιού.Οσο περιμέναμε τον σερβιτόρο να μας φέρει τα φαγητά μας, ένας άλλος σερβιτόρος γέμιζε τα ποτήρια μας με κόκκονιο κρασί.Τον ευχατίστησα ευγενικά και αυτός μας έδωσε ένα θερμό χαμόγελο.Την υπόλοιπη ώρα την περάσαμε λέγοντας αστείες στιγμές από το tour και παλιές αναμνήσεις.Αφού φάγαμε συνεχίσαμε να μιλάμε και τότε άρχισε ένα γνωστό τραγούδι.
Α:Little things???
Li: Θα ήθελες να χορέψουμε;
Α: χαχαχα δεν θα το...έλεγα.
Li: Οπως επιθυμείς πριγκίπισσα.
Α: Θα μου β-β-βάλεις ά-άλλο ένα μποτό;;;
Li: Asley έχεις πιεί αρκετά και καλύτερα θα ήταν να σταματήσεις.Σε παρακολουθώ εδώ και τόση ώρα ότι δεν είσαι καλά.
Α: ΟΧΙΙΙΙΙ...Θέλω να κάτσω κι άλλο.
Li: Είσαι μεθυσμένη...θα ανυσηχεί ο Harry.
A: Ποιος τον γαμά τον Harold???Εξάλου το είπε δεν θα γυρήσει στο δωμάτιο σήμερα.Θα κοιμηθεί στου Zayn.
Li: Κατάλαβα.Ελα πάμε...
Σηκώθηκα από την καρέκλα και ένας δυνατός πονοκέφαλος ταρακουνούσε το κεφάλιμου.Ολα γύρω μου στριφογύριζαν και μία αίσθηση χιούμορ κατέκλυε την σκέψη μου,οπότε χαζογελούσα μόνη μου.Μπήκαμε στο δωμάτιο και ο Liam με άφησε απαλά να κάτσω στο κρεβάτι.Εσκυψε να μου βγάλει τα παπούτσια.Προσπάθησα να σηκωθώ, αλλά απέτυχα πέφτοντας πάνω στον Liam και ξαναπέφτοντας μαζί πάνω στο κρεβάτι.
Li: Asley είσαι οκ;
Α: Ν-ναι...Λίγο ο ώμος μου πονάει.
Li:Αμ ναι...εεε...Καλύτερα να...
Εκείνη την ώρα ανοίγει η πόρτα και εμφανίζεται αυτός που δεν θα έπρεπε να ήταν εδώ αυτήν την στιγμη.
Η: Τι στο καλό γίνεται εδω;;;

Wow αυτη ειναι η πρωτη φορα που γραφω τοσο πολυ...

Αμαν βρε Χαρρυ πολυ κακο timing...μονο μην μας θυμωσεις.😊😊😊
Η Asley παντως τα ετσουξε λιγο...

Τεσπα θελω να σας πω ξανα ενα τεραστιο ευχαριστω για την στηριξη...στο επομενο βλεπω δραματα.