Ömür dediğin bir parça ekmek bir bardak da su misali.
Doyurmaz karnını, hiç bir zaman doyurmaz.
Biraz daha istersin, ama önce şükretmesini bilmelisin.
Ama aklına gelmez işte onca açlıktan ölen fani,
sahip olsaydı onlara, göçermiydi bu dünyadan yani
Ömür dediğin birkaç kuruş, bir de dolu bir cüzdan misali
Alırsın istediğini giyersin, yersin içersin
O da doyuramaz gözlerini,hiç bir zaman doyuramaz
Hatta kör olursun,
bir santim kısa olsun diye atarsın yine elini cebine
Ama aklına gelmez işte onca donarak ölen fani
Sahip olsaydı onlara, göçermiydi bu dünyadan yani.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gönlümdeki Dilim
PoesíaYaradılanı Yaradandan ötürü sevmeyi öğrendik de Yaradanı sevmeyi öğrenemedik ya, yazık bize. Aşk sandıklarımızın peşinde koşarken gerçek aşkı unuttuk ya, yazık bize... Yazık...
