We Meet Again || DoCheol

033

Doyoon

Pilit kong minumulat ang mga mata ko. Bumangon ako sa pagkakahiga at dumiretso sa banyo. Napatitig ako sa mukha ko.

Maga ang mga mata ko. Oo nga pala, kaya ako nakatulog ay dahil sa kakaiyak.

"Tama ba yung ginawa ko?"

Sana hindi nalang ako bumalik. Hindi ko nalang sana sila nagulo pa. Hindi mo naisip yon,Doyoon.

Bumuntong hininga ako at nagsimula nang maghilamos. Nagtooth brush na din ako.

Lumabas ako ng banyo at dumiretso sa kusina. Wala naman akong sched ngayon kaya sa bahay lang ako. Nang magvibrate ang phone ko.

Fr: Manager Hyung

Doyoon, tanggap ka sa role na pinagauditionan mo sa China.

To: Manager Hyung

Talaga po?
Kailan daw ang start ng shoot?

Fr: Manager Hyung

Tatawagan nalang nila ako para sa confirmations ng date pati na rin ng flight mo papunta don.

To: Manager Hyung

Okay, hyung. Thanks.

Binaba ko na yung phone ko. Mas okay na yon. Atleast hindi na ako magiging panggulo kila Cheol.

"Anong oras na ba?" Tumingin ako sa walk clock. 8 ng umaga.

"Ay hala! Magkikita nga pala kami ni Joshua."

Agad naman akong bumalik sa banyo at naligo. Nagyaya si Joshua na makipagkita dahil nga don sa ginawa ko.
Later that day...

"Salamat sa pagpunta,Doyoon." Tumango naman ako.

"Kamusta siya?"

"Edi ayon. Sobrang sawi. Lakas mo eh. Haha." I awkwardly laugh.

"Sorry,Joshua."

"No need to say sorry. Tsaka nagkakamabutihan na sila ni Han."

Kita sa mukha ni Joshua ang lungkot pero ang tapang niya. Sacrificing for his loved one.

"Buti naman. Nga pala..." Tumingin naman sakin si Joshua na para bang inaabangan ang susunod na sasabihin ko.

"Aalis na ako."

"What?"

"Bingi?"

"No. I mean. Why?"

"May ishshoot akong palabas sa china."

"Hala ka." Bulong ni Joshua sa sarili niya pero narinig ko.

"Bakit?"

"Actually. Hindi makausap ng matino si Coups ngayon. Ayaw lumabas ng kwarto. Pero totoo na nagkakaayos na sila ni Han." Sabi ni Joshua.

"Leaving him permanently will totaly damage him." Napaisip naman ako sa sinabi niya.

"Naguusap pa ba kayo?" Tanong niya.

"Hindi. Hindi na. "

"Hindi na?"

"I blocked him."

"WHY?!"

"Eh. Basta."

"Kausapin mo siya."

"Ayoko na."

"Doyoon."

"Joshua."

"Doyoon, pilosopo pa eh. Kausapin mo siya."

"Anong sasabihin ko?"

"Make a closure."

"Closure?"

"Bingi?"

"Lah weh, Joshua."

Nagsmirk naman siya. I rolled my eyes at him. Alam ko what closure means!

"Closure, Doyoon."

"Oo na." Sabi ko. Tumayo na siya dahil kailangan niya na umalis.

"Mauna na ako."

"Oo. Baka pagkamalan tayong nagdedate niyang tapos pareho pa tayong naka denim jacket diba?" Natawa naman si Joshua sa sinabi ko.

"Oo na. Bye, Doyoon. Remember. Closure."

"Oo na nga!! Bwiset!" Hay nako. g0sh!

Umalis na si Joshua sa cafe at naiwan ako. Nagisip isip muna ako sa cafe.

"Okay, Doyoon. Closure."

--------

May nagbabasa pa ba? Hahaha. Ge. Salamat sa nagbabasa.