Artık 2 ayimizi bitirmek üzereydik. Fakat sürekli kavga eder bi hal almıştık.. küçücük bir olay büyüyor da büyüyordu. Acaba sona mi variyorduk adım adım? Buluştuk bi gün yine.. Panikatagi vardı Y nin . Sinirlendiginde titremeye başlıyordu elleri, ne yaptığını, nasıl davranacagini bilmiyordu.. Yine büyük bir kavgayla burun burunayiz. Hadi dedim ayşe tuttun. Çocuk yanında.. Ya krizi tutarsa? Korktugumdan falan değil. Ben nasıl dayanırım ki onu öyle görmeye? Sesler git gide yükseliyo, aradaki gerilim artiyordu. Siktir! İşte beklenilen an, çocuğun krizi tuttu! Ne yapmalıydim?
