Sabah kalktığımda hayla heyecanım devam ediyordu arkadaşım Aslı'yı aramıştım ona söyle demiştim Unutma bugün büyük gün kimsesizler evine gideceğiz kahvaltını Çok iyi yapmalısın Eşyalarını hazırla ve Saat iki buçukta pastanenin önünde buluşalım dedim O da tamam dedi Saat iki buçuk olmuştu Tabiki de biz eşyalarımızı hazırlamıştık eşyalarınızı alarak otobüse binmiştik otobüste epey bir yol gittik daha yarım saat olduğunu söyledi şoför iki buçukluk saatin 2 saatini gitmiştik kalan yarım saat vardı arkadaşımla birlikte epey sıkılmıştık ve Telefonlarımıza dalmıştık telefonunuzdan Angry Birds oynuyorduk biraz sıkıntımız gitmişti ve kimsesizler evine gelmiştik odamız bizim evden daha güzeldi pembe duvarımız pembe yatağımız pembe dolabımız vardı ikimiz de aynı odada kalmayı seçtik acaba bu günümüz nasıl geçecek diye kendi kendimize soruyorduk şimdi Buranın sorumlusu ile görüştük bize adımızı ve soyadımızı sormuştu Benim adım Su Korkmaz arkadaşımın ise Aslı hiçdurmaz diye söylemiştik bizim de Ona bir sorumuz vardı Acaba kaçta gelmenin bir önemi mi var mı diye sormuştuk O da bize şöyle cevap verdi on ikiden erken gelirseniz iyi olur Ama geç gelirseniz de fazla bir sıkıntı olmaz demişti bizde tamam diyerek odadan çıktık. Bahçeye çıkmıştık bahçe çok güzeldi önünde havuzu olan kenarları çiçek ile kaplıydı ve yeni arkadaş edinmek istiyorduk yan odaya gitmiştik Orada Selin adına bir tane kız vardı onunla baya konuşmuştuk ve arkadaş olmuştuk oda aynı bizim gibi annesi babası ölmüş insan dı. Yarın ne olacağını Tabii ki de çok merak ediyorduk çok yorulmuştuk yatağımıza gidip uyumaya başlamıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatımın Günlüğü
Teen Fictionİki kızın zor hayatından kolay bir hayata geçmesine denilen tek "hayat" kelimesidir...