Sabah kalktığımda bi heyecanla kalkmıştım. Kalktım elimi yüzümü yıkadım sofraya kurdum .Arkadaşımla birlikte buluştuk ve ona kimsesizler evine gitmeye karar aldığımı söyledim oda ilk nedenini sordu ve bende şöyle cevap verdim burada senden ve kuzenimden başka birisi olmadığı için ben de buraya gitmek istedim ve aynı zamanda seninde gelmeni istediğimi söyledim ve daha sonra düşündü ve Neden olmasın ki dedi Yani yarın gidecektik kayıtlarımızı başlamıştı. Bu konuyu daha detaylı konuşmak için bir kafeye gitmiştik kahvede ne zaman gideceğimizi ve de saat kaçta gideceğimizi konuştuk daha sonra kafede konuştuklarımız bittikten sonra birer tane kahve içtik kimsesizler evine gitmeden üzerimize kıyafet aldık ve arkadaşımla birlikte eve doğru koyulduk daha sonra evlerimize geldiğimizde yatağıma yattım şöyle düşünmüştüm acaba bizi kimsesizler evinden birisi Evlatlık edinmek ister mi? ama bunu kendim ne kadar olumlu karşılardım bilmiyordum yarın büyük gün dü yani hem heyecanlı hem korkunç hem de hüzün duygularını hissediyordum duygularımı ifade edemiyorudum. Bugünlük bu kadar yeter di. Derin bir uykuya dalmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatımın Günlüğü
Ficção Adolescenteİki kızın zor hayatından kolay bir hayata geçmesine denilen tek "hayat" kelimesidir...