Everland

-Twee-

Wolf en Roodkapje snelde de deur uit en trokken Oliver mee. ''We hebben nog een minuut!'' gilde Roodkapje. Ze renden de trap af, voorbij de keuken. ''De voordeur, ik krijg hem niet open!'' brulde Wolf. ''Aan de kant.'' riep Oliver. Wolf en Roodkapje stapte opzij. Oliver nam een aanloop, en toen. BAM. Hij vloog recht tegen Mirror aan. ''Gelukt?'' vroeg ze. ''ALS JE NU NIET AAN DE KANT GAAT GAAN WE ER ALLEMAAL AAN.'' bulderde Roodkapje. Ze renden als de bliksem weg van het huisje. Toen klonk er een knal, en het huisje was weg. ''Opgeruimd staat netjes.'' glimlachte Wolf. Opeens wees Mirror naar Roodkapje. ''Wat heb je in je hand.'' vroeg ze. ''Alleen de muiltjes van Assepoester.'' antwoordde Roodkapje. ''Wie noemde daar mijn naam?'' klonk er achter een boom. Assepoester stapte opzij. ''Aha, ik had al zo'n vermoeden dat grootmoeder ze even had 'geleend'.'' zei ze bits. ''Maar bedankt voor het terugbrengen Kapje.'' knipoogde Assepoester, waarop ze de muiltjes uit haar handen trok en pardoes wegliep. ''Graag gedaan, hoor!'' gilde Roodkapje haar achterna. Roodkapje zuchtte. ''Zullen wij nu maar verder gaan?'' vroeg Oliver aarzelend. Roodkapje knikte. Samen liepen ze steeds dieper het donkere woud. De schemering verandert langzaam in een donkere lucht. Roodkapje had gelukkig een lantaarn ergens van Grootmoeder vandaan gepikt, uh correctie, geleend. Oliver remde zijn pas af. Toen Roodkapje en Wolf ver voor hem uitliepen begon hij zacht tegen Mirror te fluisteren. ''Wat is je plan? We zullen moeten overnachten'', zei hij zacht. Mirror haalde haar schouders op. Plotseling stopte Oliver met lopen en pakte haar ruw bij haar schouder. ''Luister Mirror, ik weet dat we elkaar nog niet goed kennen en dat we amper gepraat hebben. Maar een ding is zeker, ik ben echt te vertrouwen!'' Mirror trok zich los van hem. Oliver wilde zijn mond weer openen maar dan legt Mirror haar hand op zijn mond. ''Stil, ik hoor wat.'' siste ze. Snel seinde ze naar Roodkapje en Wolf. Iedereen gaat doodstil liggen op de grond. Ergens klinkt het geluid van een uil. Oliver verschool zich achter Mirror. Na enige tijd sprong er een varken met mariniersoutfit uit de struiken en rende onze richting uit. Mirror trok Oliver snel weg. Ze trok haar mens haalde uit. Raak. Het bloed lag overal. ''Grutjes..'' stamelde Oliver.

''Rennen Oliver! Naar de rivier! Malafides leger moet ons hebben!'', gilde Mirror.

Iedereen rende naar de rivier. ''We hebben 17 minuten.'' gromde Wolf. ''Ik ben vrij is snel.'' antwoordde Oliver. Hij had immers leren zwemmen thuis in het paleis. ''Ik kom ook wel snel naar de overkant.'' zei Mirror. ''Mijn vacht wordt zwaar door al dat water, dus laten wij het erop houden dat ik niet heel snel zal zwemmen.'' Roodkapje keek naar de grond. ¨Ik kan niet zo goed zwemmen.¨ Mirror dacht na. Ze moesten de lantaarn wel elke keer meenemen want er zaten daar bloed irritante krokodillen. En dan had je ook nog de meerminnen. ''Ik heb het!'' Mirror sprong overeind. ''Oliver meekomen, en vergeet de lantaarn niet!'' Ze nam een duik in het troebele water. Achter haar klonk een plons. Met krachtige slagen zwom Oliver naar haar toe. Hij gaf haar de lantaarn voorzichtig aan. ''En nu?'' Hij keek haar vragend aan. ''Zwemmen.'' antwoordde ze nuchter. Zwijgend zwommen ze verder. Oliver kwam met een plof neer op het zand. ''Jij zwemt naar de overkant en zegt tegen onze tortelduifjes dat ze naar de overkant moeten, oke?'' vroeg Mirror. ''Prima!'' zei Oliver. Oliver wilde net het water in duiken, totdat hij Mirror zag zwaaien met de lantaarn. Zuchtend liep hij terug. ''Iets vergeten?'' grinnikte Mirror. Oliver trok de lantaarn uit haar handen en liep terug. Na 10 volle minuten waren Roodkapje en Wolf eindelijk aan de overkant. ''Aha tortelduifjes, zijn jullie er eindelijk?'' Er verscheen een blos op de wangen van Roodkapje. ''Ik ga eventjes terug om de geliefde prins te halen.'' Niet lang daarna was Mirror weer verdwenen in donkere water. ''Hallo, spiegeltje!'' Oliver wandelde vrolijk haar kant op. ''Niet te klef he, prins.'' Oliver lachte. ''Gaan we naar de overkant of niet?'' zei Mirror. Oliver knikte en samen zwommen ze naar de overkant.