Derse 5 dakika geç kalmıştım. İnci hoca çoktan derse kendini kaptırmış özür dileyip yerime oturdum sanırım hiçbir zaman edebiyatı sevmeyecektim. Uyumaya karar verip kafamı sıraya koydum. Aklımda hep o sahne canlanıyordu. Siyah tişört bir erkeği bu kadar kusursuz gösterebilir miydi?
Yaren sen aşık mı oldun?
Saçmalık tam anlamıyla saçmalık şu iç sesimin bazen özürlü olduğunu düşünüyorum. Bi sapığa mı aşık olacaktım..
Sıradan bi kızdım bu okuldaki çoğu kızın tabiriyle ezik.. Dikkat çekici bir tarafım yoktu hatta kendimi hiç beğenmem hiç aynaya bakıp 'ben ne kadar güzelim' demedim. Esmer kara kuru bişeyim.Tek farkım gamzelerimin olmasıydı o da olmasaymış bi şey kaybetmezmişim. Ama diğer kızlar öyle mi? Özellikle ASYA utanmasam ben bile asılırım. Uzun boylu, sarışın, zayıf, yeşil gözlü, beyaz tenli ve kaşar. Tabi bunların yanında egoist olmasından bahsetmiyorum bile. Herkesin hayali bi Asya METİN olabilmek..(en çokta benim hayalim)
Hayaller aleminin en derin yerlerinde mahsur kalmışken kapı açıldı nöbetçi içeri girip "Yaren ERGÜL'ü müdür çağırıyor." hemen sınıftan çıkıp alt kattaki odaya doğru yürüdüm. İşte geldim ama kimse yoktu kahverengi deri koltuklara oturup müdürü beklemeye başladım. O sırada duyuru yapmak için okulun mikrofonu açıldı..
Herkesin sırları vardır değil mi? Tıpkı Yaren Ergül ün de olduğu gibi bu kızımız göründüğü gibi masum deği..
Sözünü tamamlamadan mikrofon kapandı. Öylece bakıyordum duvara mavi renk üstü de beyaza boyamışlar. elime bir damla düştü 2 dakika önce içimde bir deprem oldu.. Bu kadar yakınımda mıydı? Girdiğim şokun etkisinden çıkıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım sanki ağladıkça içimdeki deprem şiddetini azaltacakmış gibi sanki unutacakmışım gibi.. Bi an durdum ve anonsun yapıldığı odaya doğru koşmaya başladım 3.kattaki müdür yardımcısının odasından yapılıyordu. Merdivenleri çıkıp kapıya geldim kapı kolunu aşağı indirdim.. Hayal kırıklığı..
