Zimicha's POV
"Please babe.. Please wag mo kong paalisin.."
"I told you to leave me alone!" Patuloy na umaagos ang mga traydor kong luha sa mga mata ko. Ayoko siyang iwan pero yun lang ang dapat kong gawin.
"Bobo ka ba!? Hindi ka ba nakakaintindi na.. AYOKO. NA. SAYO! UMALIS KA NA! ALIS! DI NA KITA KAILANGAN!"
Oo.. Ayoko siyang umalis. Ayoko..
"S-sge.. Kung yan gusto mo.." Sabay punas niya ng mga luhang kanina pa tumutulo sa perpekto niyang mata. Sh*t! Ayoko talagang nakikita siyang ganyan. At hindi rin ako sanay. Pero, nagawa ko na. Nagawa mo na Zim. Sinaktan mo na siya.
Dahan-dahan siyang umalis ngunit huminto siya para harapin akong muli.
"...sana maging masaya ka sa desisyon mo."
Umalis na siya...wala na siya. Wala na ang lalake na bumuo sa pagkatao ko. Wala na ang lalakeng pinakamamahal ko. Yung lalakeng kasama ko sa pagtupad ng mga pangarap ko. Wala na siya. Wala na.
AN: Suportahan niyo po ako sa 1st story ko hehe. Salamat pooo!
Follow. Comment. Be a fan💋
