Κεφαλαιο 7

20 2 3
                                    

"Παμε παμε παμε παμε πααμεεε"

Η Shinoa ειχε κατενθουσιαστει για καποιο λογο.. Ολο αυτο το Demon Hunt της ειχε παρει το μυαλο και το ανεφερε καθε τρεις και λιγο. Τις τελευταιες μερες ειχαν βρει πολλους Δαιμονες και ειχαν καταφερει να τους νικησουν ολους. Η Αkame ακολουθουσε τη Magi οσο προχωρουσαν. Νυχτα. Η πολη φαινοταν τοσο μεγαλυτερη τη νυχτα. Οι φωτεινες επιγραφες γεμιζαν φως τους κεντρικους δρομους και εκαναν τις γειτονιες να φαινονται μαγικες.. Η Magi κρατουσε το δαχτυλιδι της μπροστα της και το εστρεφε σε οποιο στενακι μπορουσε. Τα κοριτσια ειχαν αγχωθει, φοβοντουσαν που κυκλοφορουσαν νυχτα σε αυτα τα μερη. Αντιθετα η Magi φαινοταν να μπορει να κυκλοφορησει με κλειστα ματια.

Ξαφνικα το δαχτυλιδι της αλλαξε μορφη και πηρε αυτη του Λιθου. Μια αμορφη μαυρη μαζα αρχισε να μαζευεται γυρω γυρω ωσπου τελικα εισχωρησε στο πετραδι.Βρηκαν Ιχνη.. Τα ακολουθησαν ως ενα εγκαταλελειμμενο πολυοροφο κτηριο οπου παλιοτερα στεγαζονταν μια μεγαλη εταιρια.Τα παντα ησυχασαν. Αυτο το κομματι της πολης δεν κατοικουνταν τοσο πυκνα το οποιο το εκανε να φαινεται creepy. Ενα γελιο περιπλανιοταν στον αερα, σιγανα, ισα που ακουγοτανε..Ξαφνικα αρχισε να δυναμωνει και τα παντα αλλαξαν θεση. Δεν υπηρχε αμφιβολια, ηταν μεσα στην ψευδαισθηση του Δαιμονα. Με αυτοπεποιθηση η Magi πηρε τη μορφη Μαγισσας και εμφανισε τις καραμπινες της. Ηταν αλλος ενας Δαιμονας, σαν ολους τους αλλους ειπε στον εαυτο της.. Τα κοριτσια βοηθησαν στο να βρεθει η καρδια του και να την πυροβολησει η Magi. Γυρισε να τις κοιταξει

- Φιουυ αυτο ηταν δυσκολακι.. 

- Magi γιατι δεν εξαφανιστηκε το πεδιο ψευδαισθησης;

Αυτη ηταν και η ερωτηση που εκανε το αιμα της Magi να παγωσει. Δευτερολεπτα αργοτερα, ενα κλαδι απο ατσαλι, μυτερο, πηρε μορφη και την καρφωσε στην κοιλια. Αιμα αρχισε να τρεχει απο παντου, πλημμυριζοντας το χωρο, βαφοντας κοκκινα τα παντα. Η φρικη ηταν εμφανης στα ματια των κοριτσιων και μολις η πρωτη σταγονα αγγιξε τα δαχτυλα της Akame, εκεινη αρχισε να ουρλιαζει. Η Shinoa δεν ειχε λαλια και απλως παρατηρουσε καθως το πτωμα της Magi επεφτε στο εδαφος.. Αψυχο.. Η φιλη τους μολις δολοφονηθηκε απο ενα Δαιμονα.

Αλλο ομως ηταν αυτο που τις χτυπησε.. Θα πεθαιναν. Φρικτα. Οπως η φιλη τους. Δεν μπορεσαν καν να τη βοηθησουν. Αυτο τις φοβησε ακομη περισσοτερο και αγκαλιαστηκαν. Δεν ηταν ετοιμες να πεθανουν. Οχι, δε γινοταν να πεθανει ετσι η Akame. Δακρυα αρχισαν να τρεχουν απο τα ματια τους.. Το κεφαλι της Akame αρχισε να βουιζει. Ενιωθε οτι το εχει ξαναζησει αυτο. Καπου.. Καποτε..

Ενα κουδουνακι ακουστηκε. Ηταν η ιδια γνωστη νοτα που ακουγαν τοσες εβδομαδες. Γκλιν - γκλιν ξανα.. Ηταν ο Kyubane. Κοιταξε ανεκφραστα το πτωμα της Magi και ειπε με απαθη φωνη "Αχ.. Παει κι αυτη" και εφαγε το Λιθο της.. Εκεινο το ομορφο κιτρινο πετραδι βρισκοταν στην κοιλια του. Τα κοριτσια ακομη δεν πιστευαν τι εγινε.

"Ενας τροπος υπαρχει να φυγετε απο δω ξερετε.. Καντε συμβολαιο μαζι μου!"

Απο τις σκιες ακουσαν βηματα. Αργα. Κλακ.... Κλακ.... Κλακ.... Ηταν τα τακουνια της Erena. "Λιγη ωρα σε αφηνω μονο σου και παλι τις κυνηγας.. Τι θα γινει με σενα αψυχο πλασμα;"




Αληθεια δεν περιμενα οτι θα συνεχιζα αυτο το στορυ.. Thanks Lill 💜

Ολα Για ΣεναWhere stories live. Discover now