Yağmur durmuştu. Hafif hafif esen yaz rüzgarı bahçedeki çiçeklerin oryantal kokularını etrafa saçıyordu. Derin nefes aldı. En çokta bu bahçenin kokusunu özlemişti.
Önündeki yaşlı üzüm ağacının arasındaki eve baktı. Çocukluğunu geçirdiği bu evin avlusunda, bahçesinde birçok anısı vardı. Annesinin onun bir kaşık yemek yemesi için tırmandığı bu yaşlı ağaca uzunca baktı. Yüzünde hafif bir tebessüm belirdi.
Ne kadarda değişmişti bahçe...
Çiçeklerin çoğu değişmişti. Lalelerin hemen yanında duran sümbüller yerini rengarenk güllere bırakmıştı. Değişmeyen tek şey vardı burada. Bu evin, bu bahçenin, bu avlunun kokusu...
Ağaçların arasında duran beyaz evin arkasında güneş parlıyordu.
Derin nefes aldı ve bu beyaz eve yaklaşarak kapısını çaldı. Annesiyle bu evde çok daha güzel günler geçirecekti. Demir kapı az sonra umutla açılmıştı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÂBUS: ARAYIŞ
Teen FictionMerhabalar Öyle heyecanlıyım ki anlatamam. Yazmayı öğrendikten beri yıllardır kendi çapında bir şeyler karalayan fakat sınırlı sayıda kişilere okutan ben şimdi size yazımı sunacağım. Hem hayallerime adım atacağım hem de sizin eleştirilerinizle bu yo...
